تجربه گرایان
تجربه گرایان تألیف لورنس کارلین، مترجم رحمان شریف‌زاده؛ کتاب حاضر درصدد است تا اندیشمندان کلیدی تجربه گرایی کلاسیک را بشناسد و نیز به روشنی بیان کند که چرا تجربه گرایی مدرن عموما همچون برهه ای ممتاز و برجسته در تاریخ اندیشه لحاظ می شود. این اندیشمندان همگی متعلق به قرن هفدهم و هجدهم میلادی هستند.
| تجربه گرایان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کارلین، لورنس (نویسنده) شریف‌زاده، رحمان (مترجم) |
| ناشر | شرکت انتشارات علمی و فرهنگی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۷ |
| شابک | 2-762-436-600-978 |
| کد کنگره | |
ساختار
کتاب از ده فصل تشکیل شده است.
فصل اول: مقدمه: تجربه گرایان و زمینه‌ی آن ها
فصل دوم: فرانسیس بیکن (1626-1561)
فصل سوم: توماس هابز (1679-1588)
فصل چهارم: پیر گاسندی (1655-1592)
فصل پنجم: رابرت بویل (1691-1627)
فصل ششم: جان لاک (1704-1632)
فصل هفتم: اسحاق نیوتن (1727-1642)
فصل هشتم: جرج بارکلی (1753-1685)
فصل نهم: دیوید هیوم (1776-1711)
فصل دهم: تجربه گرایی و تجربه گرایان: خلاصه و نتیجه گیری
گزارش محتوا
هدف کتاب حاضر معرفی اندیشه‌ی فلسفی تجربه گرایان مدرن نخستین است و در صدد است تا تطور و اوج تجربه گرایی مدرن نخستین را همچون داستانی درباره‌ی متفکران بزرگی که انگاره‌های فلسفی خود را به اشتراک گذاشته اند، بیان کند. بر این اساس، این کتاب دو هدف تاریخی و فلسفی دارد: هدف تاریخی اش این است که دیدگاه‌های تجربه گرایان قرن هفدهم و هجدهم را به نحوی معرفی کند که متوجه زمینه‌ی فکری و اجتماعی آن ها باشد؛ هدف فلسفی اش نیز این است که دیدگاه‌های فلسفی آن ها و استدلال های حامی شان را به نحوی بیان کند که فهم دانشجوی فلسفه در این باب عمیق شود.
در وهله‌ی نخست، این کتاب برای کسانی نوشته شده است که با تجربه گرایی مدرن نخستین آشنایی اندکی دارند یا اصلا آشنا نیستند. کتاب حاضر در صدد است تا متفکران مهم تجربه گرایی کلاسیک را بشناسد و همچنین به روشنی بیان کند که چرا تجربه گرایی مدرن نخستین عموما همچون برهه‌ی مجزا و برجسته ای در تاریخ اندیشه لحظ می شود. تمرکز کتاب بر دو درون مایه ای است که در اندیشه‌ی همه‌ی تجربه گرایان کلاسیک وجود دارد: تمرکز بر جهان بینی هستی شناختی این متفکران؛ تمرکز بر دیدگاه‌های آن ها در باب معرفت و روش.
سه نکته در مورد رویکرد این کتاب درخور توجه است:
1. به علت محدودیت گنجایش کتاب و همچنین گرایش به تمرکز بر درون مایه هایی که تمام تجربه گرایان در آن ها شریک اند، شماری از موضوعات ارزشمند مطرح نشده‌اند.
2. در نقل و انتخاب مسائل تجربه گرایان کلاسیک، آزادانه عمل شده است.
3. مطالب از منابع دست اول نقل قول شده است.[۱]
پانويس