رسائل العشاق و وسائل المشتاق
رسائل العشاق و وسائل المشتاق تألیف علی بن احمد سیفی نیشابوری؛ این اثر کهن ترین نگارش برجای مانده در موضوع نامه نگاری عاشقانه به زبان فارسی است. چون نویسنده ی آن از ادبا و سرایندگان اواخر عهد سلجوقی و عهد خوارزمشاهیان است. او در این کتاب - که حاوی یکصدنامه در بیان احوال عاشق و معشوق و وقایع میان ایشان است - از سروده های بسیاری بهره برده تا به نوشته ی خویش عمق و تأثیر بیشتری بخشد. از این رو کتاب حاضر، گنجینه ای از اشعار کهن فارسی نیز به حساب می آید که می توان از آن در مطالعات شعرشناسی استفاده کرد.
| رسائل العشاق و وسائل المشتاق | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیفی نیشابوری، علی بن احمد (نویسنده) |
| ناشر | انتشارات دکتر محمود افشار |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۹ |
| کد کنگره | |
گزارش کتاب
کتاب پیش رو که نویسنده آن را در عهد سلاطین خوارزمشاهی پدید آورده، نتیجه ی بررسی هایی است که از اوایل دهه ی نود خورشیدی آغاز شد. این کتاب علاوه بر ارزش های متعدد و متنوع آن، گنجینه ای از اشعار و سروده های کهن فارسی است که دلیل اصلی توجه نگارنده به آن، در واقع همین وجه بوده است. امید است در آینده بتوان در مطالعات شعرشناسی به این مأخذ کهن و کم نظیر - که آینه ای از وضعیت شعر فارسی در خراسان بزرگ پیش از هجمه ی مغولان به این خطه است - توجه بیشتری نشان داد و آن را از منظرهای گوناگون، از جمله مطالعه در وضعیت ادب منظوم در ادواری چون سامانی، غزنوی اول، سلجوقی، غزنوی دوم و خورزمشاهی، و همچنین مطالعات رباعی شناسی و جز آن، به دقت بررسی نمود. این اثر به عنوان کهن ترین اثر بر جای مانده در موضوع نامه نگاری عاشقانه به زبان فارسی؛ حاوی یکصد نامه در بیان احوال عاشق و معشوق و وقایع میان ایشان است که در قالب یک آئین نامه یا «ترسل نامه» در کنار هم عرضه شده است. بهره گیری نویسنده از سروده های بسیار، به منظور تأثیرگذاری بیشتر و عمق بخشی بر نوشته ی خویش است.[۱]
پانويس