مصدق 1332-1322
مصدق 1332-1322 گفت و گوی محمد صادقی با فریدون مجلسی، در کتابی که پیش رو دارید، شخصیت سیاسی و فعالیتهای مصدق از سال 1322 تا 1332 زیر ذره بین قرار گرفته است. او در این 10 سال، که از حساس ترین فصلهای تاریخ سیاسی ایران است، در دوره های چهاردهم و شانزدهم نماینده ی مجلس شورای ملی و سپس نخست وزیر ایران بود و فعالیتهای مستمری در عرصه ی سیاست داشت.
مصدق 1332-1322 | |
---|---|
پدیدآوران | صادقی، محمد (نویسنده) مجلسی، فریدون (نویسنده) |
ناشر | نشر پایان |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۹۹ |
شابک | 2-57-5742-600-978 |
کد کنگره | |
گزارش کتاب
دکتر محمد مصدق یکی از چهره های محبوب و تأثیرگذار در تاریخ معاصر ایران است که سرگذشت او و نقش و جایگاهی که در عرصه ی سیاست داشت همواره موضوعی برای مطالعات و پژوهش ها بوده و هست. مصدق یکی از سیاست مدارهای نامدار ایرانی است که کنش سیاسی او بیش از نقد با ستایش های فراوان مواجه بوده است. او هرچند سیاست مداری ملی گرا به شمار می آید اما در قامت رهبر نهضت ملی شدن نفت، هم برای بسیاری از مردم، و هم برای بسیاری از گروه های سیاسی و مبارز(با گرایش های مختلف فکری) شخصیتی الهام بخش و ستودنی بوده و هست. در کتابی که پیش رو دارید، شخصیت سیاسی و فعالیتهای مصدق از سال 1322 تا 1332 زیر ذره بین قرار گرفته است. او در این 10 سال، که از حساس ترین فصلهای تاریخ سیاسی ایران است، در دوره های چهاردهم و شانزدهم نماینده ی مجلس شورای ملی و سپس نخست وزیر ایران بود و فعالیتهای مستمری در عرصه ی سیاست داشت. برای بازخوانی تحلیلی و انتقادی کنش سیاسی مصدق، و همین طور رخدادهای مهم در 10 سال مورد نظر، پرسش هایی با تکیه بر منابع دست اول و مهم، همچون متن مذاکرات مجلس شورای ملی، روزنامه ها، کتاب های پژوهشی و تاریخی، خاطرات، نوشتهها و تحلیلهای شخصیتهای سیاسی تنظیم، و در گفت و گو با فریدون مجلسی (نویسنده، مترجم و تحلیل گر مسائل سیاسی) مطرح گردیده است. مجلسی در پاسخ هایی که ارائه کرده به نکته هایی می پردازد که در نگاه به رخدادها و مناقشه های سیاسی راهگشاست. این گفت و گوی بلند به صورت مکاتبه (و مکالمه ی تلفنی) از 8 خرداد 1399 آغاز شد و در 8 تیر 1399 به پایان رسید. در طراحی پرسش ها نگرش های مختلف به مسائل و رخدادها گنجانده شده است تا مجال بیش تری برای اندیشیدن فراهم شود. در این کتاب که به بزنگاهها و فصل هایی مهم از تاریخ سیاسی ایران پرداخته شده، نقد و پرسش گری، هدف اصلی بوده است.[۱]
پانويس