مالک و زارع در ایران

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مالک و زارع در ایران تألیف لمتون، ترجمه منوچهر اميرى، اثرى است تحقيقى دربارۀ تاريخ ملك‌دارى (املاك زراعتى) و وضع مالك و زارع ومناسبات ارباب و دهقان در ايران و بررسى آن دسته از عوامل تاريخى كه به پديد آمدن وضع موجود منجر شده.

‏مالک و زارع در ايران
مالک و زارع در ایران
پدیدآورانلمتون، آن کاترين سواين فورد (نویسنده) امیری، منوچهر (مترجم)
ناشرشرکت انتشارات علمي و فرهنگي
مکان نشرايران - تهران
سال نشر1377ش.
چاپچهارم
شابک964-445-054-x
کد کنگره
‏ ‎‏/‎‏ل‎‏8‎‏م‎‏2‎‏ / 232 KMH

كتاب مشتمل بر دو بخش و بيست و سه فصل است.

بخش اول در تاريخ زميندارى و ادارۀ درآمدهاى اراضى و املاك در ايران از صدر اسلام تا اعطاى مشروطيت(1324 ق) و شامل اين مباحث است: استيلاى عرب، اداره‌كردن درآمدهاى مملكتى، سلجوقيان و روش اعطاى اقطاع، مغول و دست برداشتن آنان از سنت، صفويه و نشو و نماى حكومت مطلقه، افشاريه يا برزخ ميان دو سلسله و ظهور قاجار، نيمه دومقرن نوزدهم و طليعۀ اصلاحات. بخش دوم نيز شامل بررسى موضوع ياد شده ازمشروطيت به بعد است. مؤلف در مقدمه به منابع تحقيق خود اشاره كرده كه حائز اهميت است.

تعليقات مترجم بر چاپ اول و دوم، كتابنامه شامل فهرست كتب خطى وچاپى فارسى و عربى و اروپايى، فهرست لغات و اصطلاحات، و فهارس اعلام شامل نامجاها، كسان و خاندانها و نام كتابها ضمايم پايانى كتاب هستند. متن انگليسى كتاب درسال 1952 انتشار يافته است. [۱]

پانویس

  1. ر.ک: روغنی، شهره، ص109-110

منابع مقاله

روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، 1382ش

وابسته‌ها