جاپلقی بروجردی ش‍ف‍ی‍ع‍ا، محمدشفیع
سید شفیع بن سید على‌اكبر موسوى جاپلقى (متوفای 1280ق)، فقیه، اصولى، رجالى، از بزرگان شاگردان شریف‌العلماء مازندرانى (در كربلا) و حاج ملا احمد نراقى (در كاشان) بود و از او و سید محمّدباقر شفتى حجت‌الاسلام و مولا على‌اكبر خراسانى اجازه روایت داشته است.
| نام | جاپلقی بروجردی ش‍ف‍ی‍ع‍ا، محمدشفیع بن علیاکبر |
|---|---|
| نامهای دیگر | جاپلقی، علیاکبر بن محمدشفیع
بروجردی، سید علیاکبر بن محمدشفیع موسوی، آقاکوچک سید علیاکبر بروجردی، محمدشفیع بن علیاکبر بروجردی ش‍ف‍ی‍ع‍ا، محمدشفیع ج‍اب‍ل‍ق‍ی، محمدشفیع بن علیاکبر چ‍اب‍ل‍ق‍ی بروجردی، محمدشفیع ش‍ف‍ی‍ع‍ا، محمدشفیع بن علیاکبر |
| نام پدر | علیاکبر |
| متولد | |
| محل تولد | بروجرد |
| رحلت | 1280 ق |
| اساتید | سید محمدباقر شفتی
ملاعلی اکبر اصفهانی ملا عباس علی کزازی |
| برخی آثار | القواعد الشریفیة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE21162AUTHORCODE |
ولادت
او در روستای جاپلق (در حوالی بروجرد) به دنیا آمد. تاریخ تولد او معلوم نیست. نام پدرش علی اکبر بود. نسب جاپلقی به سیدنظام‌الدین احمد از نوادگان امام کاظم علیه‌السلام که بقعه‌اش در امامزاده قاسم بروجرد است می‌رسد.
تحصیلات
جاپلقی پس از فراگیری علوم ابتدایی در زادگاهش راهی اراک شد. ادبیات را در قریة کرهرود اراک نزد ملاعبدالحمید کرهرودی فرا گرفت، سپس به کاشان و اصفهان رفت و برخی کتب فقهی را نزد فقیهانی چون ملااحمد نراقی (متوفی 1245) محمدجعفر آباده ای (متوفی 1280) و محمدعلی مازندرانی (متوفی 1245) خواند.
اساتید
سید محمدباقر شفتی (متوفی 1260) ملا علیاکبر اصفهانی (متوفی 1232) و احتمالا سید محمد مجاهد (متوفی 1242) از دیگر استادان او در اصفهان بودند.
جاپلقی سپس به بروجرد رفت و پس از توقف کوتاهی در آنجا ـ که بیشتر به مطالعة کتاب اصولی القوانین المحکمة نوشتة میرزا ابوالقاسم قمی (متوفی 1231) گذشت ـ برای ادامه تحصیل راهی عتبات شد و پس از فراگیری برخی مباحث فقهی و اصولی نزد ملا عباس علی کزازی (متوفی بعد از 1223) در کرمانشاه به کربلا رفت. در آنجا نزد سید محمد مجاهد و برادرش سید مهدی طباطبایی فقه آموخت و نزد سیدصفرعلی لاهیجی قزوینی (شاگرد سید محمد مجاهد و مؤلف درایةالحدیث) علم رجال را فرا گرفت. استاد دیگر او شریف‌العلماء مازندرانی (متوفی 1246) بود که جاپلقی عمدتا در علم اصول از او بهره برد. جاپلقی نخستین شاگردی بود که از شریف العلماء اجازة روایت دریافت کرد و پس از اخذ اجازه نیز حدود سه سال نزد او ماند. جاپلقی از سیدمحمدباقر طباطبایی و ملااحمد نراقی نیز اجازه روایت داشت.. مولانا بروجردی، بحرالعلوم (متوفی 1212) را نیز از استادان او دانسته که ظاهرا نادرست است.
جاپلقی پس از تبحر یافتن در حدیث و رجال و فقه به خواهش پدرش به بروجرد بازگشت و به تدریس و افتا پرداخت. وى در زادگاهش (بروجرد) ریاستى تام و مرجعیتى تمام یافت و گروهى بسیار در مكتب او پرورش یافتند و گفته‌اند که بیش از یک صد تن از آنان به درجة اجتهاد رسیدند. دو فرزند او سید علی اکبر و سید علی اصغر از علمای عصر خود بوده‌اند و سید حسین بروجردی (صاحب نخبة المقال)، میرزا عبدالمحمد کرمانشاهی و حسین علی تویسرکانی (متوفی 1286) از شاگردان او بودند.
وفات
جاپلقی در 1280 در بروجرد از دنیا رفت. مقبرة او در امامزاده قاسم در نزدیکی بروجرد است.
آثار
برخى از آثارش عبارتند از: مناهج الأحكام، القواعد الشریفیة (در اصول)، مرشدالعوام (رساله عملیه)
منابع مقاله
- انصارى قمى، ناصرالدین، اختران فقاهت (بررسى زندگى علمى و سیاسى گروهى از علماى سده اخیر)، چاپ دوم، انتشارات دلیل ما، 1387ش، قم.
- كتابخانه دیجیتال مؤسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت(ع)