محمد، توفیق
توفیق شاه‌زاده محمد بشیرالدین(د 1292ق/1877م)، پسر سلطان شکرالله پسر تیپوسلطان، شاعر پارسی‌گوی شبه‌قاره.
| محمد، توفیق | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | شاه‌زاده محمد بشیرالدین توفیق |
| لقب | بشیرالدین |
| تخلص | توفیق |
| نسب | هندی |
| نام پدر | شکرالله |
| محل تولد | هند |
| محل زندگی | مالیگنج |
| رحلت | 1292ق |
| دین | اسلام |
| اطلاعات علمی | |
| معاصرین | عبدالرحیم تمنا، عبیدالله عبیدی، عبدالغفور نساخ |
| برخی آثار | نهال خیال، دیوان |
زندگی‌نامه
وی پس از کشته شدن تیپوسلطان در جنگ با انگلیسی‌ها در 1213ق، همراه خانواده‌اش به کلکته تبعید، و در مالیگنج مستقر شدند.
تحصیلات
توفیق نیز فرصت را غنیمت شمرد و در آنجا به تحصیل پرداخت و در مدتی کوتاه مانند پدرش به استادی رسید.
معاصران
از معاصران و همنشینان او می‌توان عبدالرحیم تمنّا، عبیدالله عبیدی و عبدالغفور نساخ را نام برد.
شعر
توفیق در شعر و نثر فارسی و عربی چیره‌دست بود و برخی از غزلیات او نشان‌دهندۀ تأثیرپذیری از حافظ است.
آثار
آثار او اینهاست: 1. نهال خیال، مثنوی فارسی که بارها به چاپ رسیده است. 2. دیوان، که به چاپ نرسیده است، اما تذکره‌نویسان اشعاری از آن را در تذکره‌های خود نقل کرده‌اند[۱]
پانویس
- ↑ طاهره اسماعیل‌زاده، ج 16، ص378
منابع مقاله
اسماعیل‌زاده، طاهره، دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378