تفسیر شمس
تفسیر شمس، اثر مصطفی بروجردی، تفسیری است که با هدف معرفی آیات وحیانی به عموم علاقه‌مندان و تمرکز بر فهم پیام آیات و تبیین روان و رسای آن، در کنار پرهیز از کاربرد اصطلاحات تخصصی، پیچیده‌گویی و درازگویی، تاریخ‌سازی و داستان‌سرایی، نگاشته شده است.
| تفسیر شمس | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بروجردی، مصطفی (نويسنده) |
| ناشر | موسسه بوستان کتاب (مرکز چاپ و نشر دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1397ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-09-1930-9 |
| موضوع | تفاسیر شیعه - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 10 |
| کد کنگره | 4ب7ت 98 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفسیر حاضر، کوششی است عقلانی برای فهم متعارف از آیات که هرچند با این شیوه ممکن است به همه معارف قرآنی دست نیابیم، اما تقریبا می‌توان از صحت یافته‌های خود، تا حدودی اطمینان حاصل نمود. در این شیوه، از روش‌های مختلف از جمله بهره‌برداری از آیات، روایات قطعی، برهان و... استفاده شده است[۱].
شیوه مفسر در این تفسیر، چنین است: در ابتدای هر سوره، اطلاعاتی کلی و اجمالی درباره سوره ارائه شده است، از جمله: تعداد آیات، مکی یا مدنی بودن سوره، نام یا نام‌های سوره، جایگاه سوره در ترتیب فعلی و ترتیب نزول و سرانجام، مروری فشرده بر محتوای سوره. در ادامه، آیات سوره، یکی‌یکی و در برخی موارد، به علت پیوستگی، چند آیه باهم، نقل شده است. معمولا آیات قرآنی از بخش‌ها و فرازهای متفاوتی تشکیل می‌شوند؛ لذا تلاش شده است هر فراز، جداگانه بررسی شود و اگر واژه‌ای نیاز به توضیح داشته باشد، بیان شده است. همچنین ازآنجاکه واژگان قرآنی در جمله معنا می‌شوند، کوشش شده است ضمن اشاره به مفهوم لغوی، به معنای آن در جمله مورد نظر نیز اشاره شود؛ زیرا مفسر معتقد است چه‌بسا معنای واژه در آیه، مطابق معنای حقیقی واژه نبوده و به‌طور استعاره یا کنایه، به‌کار رفته باشد. در وهله بعد، تلاش شده است پیام یا پیام‌های هر فراز از آیه، فهمیده شود و کوشش بر آن بوده که این پیام‌ها، درست فهمیده شده و از تحمیل نکته‌ای که قابل استفاده از آیه نیست، خودداری شود[۲].
برخی از ویژگی‌های تفسیر حاضر، به شرح زیر است:
- نام تفسیر: ازآنجاکه این تفسیر، «شرح معارف سور» است، «شمس» نامیده شده که خود اقتباسی است از قرآن کریم.
- مخاطبان همگانی: در تفسیر حاضر، سعی بر آن بوده تا با گسترش دامنه مخاطبان، زمینه آشنایی همگان با معارف قرآنی، فراهم شود و همه علاقه‌مندان به فهم قرآن، به‌ویژه نسل جوان علاقه‌مند به قرآن و فاقد اطلاعات تخصصی، بتوانند با قرآن انس بگیرند و از مضامین و معارف آن، بهره ببرند. همچنین از کاربرد اصطلاحات تخصصی دانش‌های مختلف اسلامی، همچون فقه، کلام، فلسفه و... پرهیز شده است.
- خوش‌خوانی: در این تفسیر، کوشیده شده است تا متنی گویا و رسا، خوش‌خوان و زودیاب، عرضه شود.
- پرهیز از بحث‌های فراقرآنی: برخی مفسران، به بهانه تفسیر آیات، مجموعه‌ای از موضوعات و مطالب را آورده‌اند که هرچند مفید و قابل تأمل است، اما ربط چندانی به آیه مورد بحث ندارد. در این تفسیر، تا جای ممکن، از ورود به ساحت سایر دانش‌ها، اجتناب شده است.
- دوری از نزاع‌های علمی: در این تفسیر، سعی شده است از نزاع‌های علمی، مذهبی و فقهی اجتناب شده و مفسر تلاش کرده است از رسالت اصلی که توضیح محتوای آیات و درک پیام‌های قرآن است، دور نشود[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.