المستدرک علی الصحیحین

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

المستدرک علی الصحیحین نوشته ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری (321-405ق) معروف به ابن بیّع از بزرگان حافظان حدیث و گردآورندگان آن است که منصب قضاوت در نیشابور را برعهده داشت.[۱] این اثر در موضوع حدیث (حدیث اهل سنت) به نگارش درآمده و توسط حمدی دمرداش محمد تحقیق شده است.

المستدرک علی الصحیحین
المستدرک علی الصحیحین
پدیدآورانحاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله (نويسنده) محمد، حمدی‌ دمرداش‌ (محقق)
عنوان‌های دیگرالجامع الصحیح. مستدرک ** المستدرک علی الصحیحین فی الحدیث ** فهارس المستدرک علی الصحیحین ** مع تضمینات الامام الذهبی فی التلخیص و المیزان و العراقی فی امالیه و المناوی فی فیض القدیر و غیرهم من العلماء الاجلاء
ناشرالمکتبة العصرية
مکان نشرلبنان - بیروت
سال نشر1420ق - 2000م
چاپ1
شابک-
موضوعاحادیث اهل سنت - قرن 3ق. - احادیث اهل سنت - قرن 4ق.
زبانعربی
تعداد جلد10
کد کنگره
/‎‏ب‎‏3‎‏ ‎‏ج‎‏2013 119 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

اين كتاب يكى از آثار بحث‌انگيز و مشهور حاكم است و مشتمل بر مجموعه‏‌اى از احاديث (فقهی، عقیدتی، تفسیری و اخلاقی) است كه دو امام بزرگ علم حديث اهل سنت‏، يعنى محمد بن اسماعيل بخارى و مسلم بن حجّاج قشيرى نيشابورى آن احاديث را در كتب صحاح خويش نياورده‏‌اند. حاكم آن احاديث را از مقوله حديث صحيح تلقى كرده و واجد شرايط اين‌كه در كتب اين دو امام وارد شود، دانسته است‏.[۲] از جمله این احادیث می‌توان به حديث «من كنت مولاه...» و حديث «طير» و... اشاره کرد که موجب گمانه‌زنی بر تشیع وی شده و نقد برخی از متعصبان بر وی را به همراه داشته است.[۳]

این کتاب حدیثی از جهت اعتبار در میان کتب حدیث اهل سنت در رتبه دوم قرار داد.[۴]

محقق در پاورقی به منابع احادیث در تلخیص و میزان ذهبی و همچنین امالی عراقی و فیض القدیر مناوی و نوشته‌های دیگر علما اشاره کرده است. وی تعلیقات مربوط به ذهبی را در پایان هر حدیث و بعد از کلام و توضیحات نویسنده پیرامون آن و در متن کتاب آورده است.[۵]

پانویس

  1. زرکلی، خیرالدین، ج6، ص 227
  2. حاکم نیشابوری، ص 38
  3. رک: همان، ص 36
  4. اربلی، علی بن عیسی، ج‏1، ص 14
  5. مقدمه محقق، صفحه دوم

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن.
  2. اربلى، على بن عيسى، كشف الغمة فى معرفة الأئمة، ترجمه علی بن حسن زواره‌ای، تهران، اسلامیه، چاپ سوم، 1382ش.
  3. حاكم نيشابورى، محمد بن عبدالله‏، تاربخ نیشابور، ترجمه خليفه نيشابورى، تهران، نشر آگه، چاپ اول، 1375ش.
  4. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت و دارالعلم للملایین، چاپ هشتم، 1989م.

وابسته‌ها