الوحدة القرآنية
الوحدة القرآنية؛ دراسة تحلیلیة مقارنة، نوشته پژوهشگر و قرآنپژوه معاصر؛ محمد بن محمود خوجه، پژوهشی نوآورانه است که به توضیح و تبیین «علم المناسبة» (دانش ارتباط آیهها و سورهها) و نیز تفسیر موضوعی با تأکید بر پیوستگی مضمونها و درونمایههای قرآن کریم میپردازد و بر این نکته تمرکز دارد که پیامهای قرآنی در آیات و سورهها، سازگار است و هیچگونه ناهماهنگی در آن وجود ندارد.
الوحدة القرآنية | |
---|---|
پدیدآوران | خوجه، محمد بن محمود (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | دراسة تحليلية مقارنة |
ناشر | دار کنوز اشبیلیا |
مکان نشر | عربستان - ریاض |
سال نشر | 1431ق - 2010م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-603-8011-35-5 |
موضوع | قرآن - تناسب آیات |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /خ9و3 71/8 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- نویسنده چند هدف برای این اثر ترسیم کرده است؛ از جمله:
- افزودن و تقویت دانش، با آشکارسازی تلاشهای علمی دانشوران و مفسران و تأملاتشان در موضوع وحدت قرآنی.
- افزودن و ژرفسازی ایمان و بالا بردن درجات یقین و پیوند با قرآن کریم.
- مشارکت در بنیانگذاری دانش وحدت قرآنی تا آنکه دانشی مستقل و خودکفا شود[۱]
- محمد بن محمود خوجه، در مورد روششناسی کتابش توضیح داده و از جمله بر این نکته تأکید کرده است که در این اثر، از روش تکاملی و ترکیبی (تاریخی، توصیفی، تحلیلی، استقرائی و استنباطی) بهره گرفته است[۲]
ساختار و محتوا
مطالب این کتاب از یک مقدمه و یک تمهید، 3 باب و خاتمه به ترتیب ذیل سامان یافته است:
- مقدمه (پرسشهای اصلی و روششناسی شامل 8 مطلب)
- تمهید (تعریف مفاهیم کلیدی و محورهای اصلی رساله شامل 2 مطلب)
- وحدت قرآنی در بین سورههای قرآن کریم (4 فصل و 21 مبحث)
- وحدت قرآنی در یک سوره (3 فصل و 10 مبحث)
- وحدت قرآنی در هر موضوعی که در جاهای گوناگون قرآن آمده است (3 فصل و 8 مبحث)
- خاتمه (خلاصه و 5 نتیجه).
نمونه مباحث
- پیامبر(ص) اولین کسی است که به وحدت قرآنی بین موضوعاتی که در چند جای قرآن مطرح شده؛ اشاره کرد. از عبدالله روایت شده است که گفت: زمانی که این آیه «الَّذينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُون.» (انعام/ 82.) نازل شد: این معنا بر اصحاب، گران آمد و با شگفتی گفتند: چه کسی از ایمانش را با ظلم آمیخته نکرده است؟! رسول خدا(ص) گفت: منظور این نیست. آیا به سخن لقمان گوش نمیدهید که به پسرش گفت: «وَ إِذْ قالَ لُقْمانُ لاِبْنِهِ وَ هُوَ يَعِظُهُ يا بُنَيَّ لا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظيمٌ.»(لقمان/ 13) [۳] یعنی منظور از «مخلوط نکردن ایمان و ظلم» هر ظلمی نیست؛ بلکه شرک است.
خاتمه
- در خاتمه، به چند مبحث اصلی کتاب اشاره شده است:
- چینش همه سورهها و آیات قرآن، توقیفی است و این مطلب، ادله بسیار متنوع و معروفی دارد.
- وحدت قرآنی از بزرگترین جلوههای اعجاز و زیبایی در قرآن کریم است. در این رساله تأکید شد که قرآن کریم بهواسطه ترتیب و نظم آیاتش و پیوندهای متنوع بین سورههای قرآن و آیات آن و هماهنگی جالب و ارتباط استوار و همبستگی شگفتش، تا مرز اعجاز پیش میرود و بزرگترین دلیل بر این است که از «لوح محفوظ» به همین صورت نازل شده است.
- شناخت وحدت قرآنی، گامی اساسی در هر دو نوع تفسیر تحلیلی و موضوعی، برای کشف و دستیابی به لطائف، اسرار و گنجهای قرآن است.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.