نغمه‌های جاویدان (صد بند)
نغمه‌های جاویدان (صد بند) تألیف رابیندرانات تاگور، ترجمه مولوی ضیاءالدین، با مقدمه‌ای از سید مصطفی طباطبایی؛ نغمه‌های جاویدان یا صد بند تاگور، مجموعه‌ای از بهترین منظومه‌های عرفانی شاعر و نويسنده بزرگ هند، تاگور (١٨۶٠ - ١٩٣١) است.
| نغمه‌های جاویدان (صد بند) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تاگور، رابیندرانات (نویسنده)
طباطبایی، سید مصطفی (مقدمه) ضیاءالدین، مولوی (مترجم) |
| ناشر | مؤسسه مطبوعاتی عطایی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1347ش |
| چاپ | اول |
| موضوع | تاگور? رابیندرانات. 1861 - 1941 - سرگذشتنامه شعربنگالی - ترجمه شده به فارسی |
| کد کنگره | PK1723/ن7ت2 |
او شاعر آزاده‌ای بود که همه ملل و اقوام را به محبت، دوستی و یگانگی دعوت می‌کرد و مظھر پرور دگار را در نوع‌پروری انسان دوستی می‌دید و توهین به بشر را قابل تحمل نمى‌دانست.
مهمترین و یژگی آثار او نغمه‌های شاعرانه‌ای است که در ستایش شاعر کائنات ۔که جمال محض می‌باشد -سروده‌است.
وی نغمه‌های شاعر فطرت را از مظاهر آفرینش به گوش هوش می‌شنید و سراپای و جودش غرق نشاط و شادمانی می‌شد؛ نیایش‌ها و راز و نیازهای تاگور در این‌کتاب، شور و حال عارفانه مناجاتهای عارفان مسلمان را به یاد می‌آورد و سوز و گداز خاصی دارد.
او ضمن این نیایش‌ها بە شدت تحت تأثیر فرهنگ و ادیان هندی است و می‌توان اصول و قواعد کلی جهان‌بینی هندی را در آن به زیبایی مشاهده کرد.
تاگور، معشوق و معبود حقیقی خود را با این كلمات خطاب می‌كند: ای پروردگارا ای محبوب! ای مایه خوشبختی! ای عشق! مولاي من!
ای دو ست! ای ذات مقدس! ای آفریننده جهان! ای فرمانرواى جهان! و .... [۱]
پانويس
- ↑ باقریان موحد، سید رضا، ص289-290
منابع مقاله
باقریان موحد، سید رضا، کتاب‌شناسی نیایش، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم، 1387ش