تيسير مصطلح الحديث (محمود طحان)
تيسير مصطلح الحديث، نوشته محمود طحان (زادروز 1935م) نویسنده سوری است. این کتاب، درس‌نامه‌ای است که دانش‌پژوهان را با محتوا، سبک و رایج‌ترین تعریف‌ها و قالب‌های اصول و علوم حدیث آشنا می‌کند و دریچه‌ای بر فهم قرآن و حدیث را به روی ایشان می‌گشاید. این اثر با عنوان «درآمدی بر علوم حدیث» به دست فیض محمد بلوچ ترجمه شده است.
| تيسير مصطلح الحديث(طحان، محمود) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طحان، محمود (نويسنده) |
| ناشر | مکتبة المعارف |
| مکان نشر | عربستان - ریاض |
| سال نشر | 1431ق - 2010م |
| چاپ | 11 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ط3ت9 109 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
طحان با شیوه‌ای درسی خواسته است این اثر را به‌جای دو کتاب «علوم الحديث» ابن الصلاح و «التقريب» نووی، که در دانشگاه‌های اهل سنت تدریس می‌شده است، جایگزین کند؛ چراکه کتاب ابن الصلاح از درازگویی برخی مباحث و کتاب نووی از کوتاه‌نویسی که به فهم ناتمام مطلب می‌انجامد، مصون نمانده‌اند؛ ازاین‌رو، طحان این کتاب را با بیان روان و آسان می‌نویسد تا فهم و درک قواعد فن حدیث و مصطلحات آن برای خوانندگان به‌سادگی انجام شود و دریچه فهمشان را به‌سوی آثار عالمان پیشین بگشاید[۱].
این کتاب همه مباحث دانش مصطلح الحدیث را در بر دارد و طحان در این اثر از تقسیم‌بندی نوین و ابداعی که از استادانش آموخته است، بهره می‌برد و بر این باور است که این شیوه نوین، بزرگ‌ترین و عمیق‌ترین تأثیر را در فهم ساده این علوم می‌گذارد[۲]. او هر بحث را با فقره‌ها و بندها شماره‌گذاری سریالی کرده است و نخست، تعریفی از بحث ارائه می‌کند، سپس، نمونه‌ای را برایش می‌آورد. بار سوم، اقسامش را بیان می‌نماید و در پایان، کتاب‌هایی را که در آن بحث شُهره‌اند، به خواننده می‌شناساند. او به تناسب دوره‌های آموزشی کوتاهی که در دانشکده‌ها برای علم «مصطلح الحديث» تنظیم شده است، از آوردن بسیاری از آرای اختلافی و شرح آن‌ها پرهیز می‌کند[۳].
طحان برای باب‌بندی کتاب، (که شامل طبقه‌بندی، بخش‌بندی، فصل‌بندی و کلاسه کردن آن است) و ترتیب‌بندی کتاب (که به سازمان‌دهی و ردیف کردن مطالب آن مربوط است)، از روشی که «ابن حجر عسقلانی» در کتاب «النُخبة الفِكَر...» انجام داده است، بهره گرفته است. او کار ابن حجر را در این زمینه، بهترین تنظیم می‌داند. طحان محتوای علمی این اثر را از سه کتاب «علوم الحديث» ابن الصلاح، «التقريب» نووی و «التدريب» سیوطی برگرفته است. طحان کتابش را با یک مقدمه و چهار باب سامان داده است که در آن‌ها به مباحث خبر، جرح و تعدیل، روایت و اصول آن و اسناد و شناخت راویان می‌پردازد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه نویسنده.