آزادی و حیثیت انسانی
آزادی و حیثیت انسانی ، تألیف سید محمدعلی جمال‌زاده، با هدف آشنایی با نظر دانشمندان معروف غربی و شرقی در باب آزادی و انواع و اقسام آن به رشته تحریر درآمده است.
| آزادی و حیثیت انسانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | جمال‌زاده، سید محمدعلی (مؤلف) |
| ناشر | امیرکبیر |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1347 |
| چاپ | دوم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
به‌طور کلی، این کتاب مجموعه‌ای است درباره آزادی که جوانب مختلف این مفهوم را بحث کرده و به‌ویژه دیدگاه‌های دانشمندان مختلف و نظر برخی مکاتب را مورد بررسی قرار داده است.
کتاب فوق پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در سال 1358ش نگارش یافته است. نویسنده دغدغه آن را دارد که انقلاب حاصل خون هزاران شهید است، لذاست که باید در حفظ آن کوشید.
این کتاب از پیشگفتار و هفت قسمت تشکیل شده است. قسمت اول تحت عنوان «چگونگی شروع نهضت» است. نویسنده، شروع انقلاب اسلامی را ناشی از شروع مبارزات ضد امپریالیسمی و ضد استبدادی صد سال اخیر می‌داند: مبارزات سید جمال‌الدین اسدآبادی، میرزای شیرازی، دکتر مصدق و حضرت امام خمینی(ره). اما آنچه که نقطه عطف انقلاب اسلامی محسوب می‌شود، همان پانزدهم خرداد 1342 است. ایزدی در ذکر عوامل انقلاب، مسئله آزادی حقوق بشر کارتر را به شدت رد می‌نماید. وی همچنین شهادت حاج آقا مصطفی خمینی و یا چاپ مقاله توهین‌آمیز علیه امام(ره) را تنها عوامل شعله‌ور شدن انقلا نمی‌داند، بلکه معتقد است عوامل دیگر ینیز وجود دارند که باید به آنها پرداخت.
قسمت دوم کتاب، به هدف این قیام اشاره کرده است. وی هدف انقلاب اسلامی را تشکیل جامعه اسلامی می‌داند. او در این بحث، دیگر اهدافی را که توسط گروه‌هایی در جریان انقلاب ذکر می‌شد، رد می‌کند.
«نقش قشرهای گوناگون»، عنوان قسمت سوم است. ایزدی به دو مرحله در این زمینه اشاره می‌کند. یک مرحله از شروع نسبی انقلاب تا اوایل سال 57، و مرحله دیگر از آغاز سال 57 تا پیروزی انقلاب. مرحله اول را به مبارزات طلب و دانشجویان و جناح‌های آزاد همانند نویسندگان، و وکلا و قضات، چه در داخل و چه در خارج و به ندرت کارگران مربوط می‌داند، و مرحله دوم را مربوط به آحاد ملت. نویسنده سپس نقش هر یک از اقشار را مورد بررسی قرار می‌دهد.
دیگر قسمت کتاب، «رهبر انقلاب» عنوان گرفته است. نویسنده در ایجا از نقش پراهمیت حضرت امام(ره) در جریان انقلاب یاد می‌کند.
قمست دیگر کتاب به «شکست دشمن» می‌پردازد. نویسنده دشمن اصلی ایران را در جریان انقلاب، امپریالیسم آمریکا می‌داند و شاه را ابزار آن معرفی می‌کند.
در ادامه، نویسنده به «طرح جایگزینی» می‌پرازد. وی معتقد است که با توجه به هدف مردم ایران از قیام، تنها «جمهوری اسلامی» است که می‌تواند جایگزین حکومت ستمشاهی گردد. نویسنده سرانجام در قسمت آخر به «توطئه‌های تهدیدکننده نهضت» اشاره می‌کند. وی موارد ذیل را دراین‌باره ذکر می‌کند: سرمایه‌داری جهانی، فقر فرهنگی مردم و گروه‌های چپ و کمونیستی.[۱]
پانویس
- ↑ حقیقت، سید صادق، ص28-29
منابع مقاله
حقیقت، سید صادق، اندیشه سیاسی در اسلام: کتاب‌شناسی توصیفی، تهران، انتشارات بین‌المللی الهدی، 1377ش.