الهيئة السنية في الهيئة السنية

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الهيئة السنية في الهيئة السنية؛ أسرار الكون، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوچک و مختصر حاوی احادیثی پیرامون هیئت و نجوم که با تحقیق و تعلیق مصطفی عاشور، منتشر شده است.

الهيئة السنية في الهيئة السنية
الهيئة السنية في الهيئة السنية
پدیدآورانسیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) عاشور، مصطفی (محقق)
عنوان‌های دیگرأسرار الكون
ناشرافغانستان. وزارت اطلاعات و کلتور. ریاست کلتور و هنر ** مکتبه ابن سينا
مکان نشرعربستان - ریاض ** مصر - قاهره
سال نشر13سده
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
/س9ه9 103/6 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

سیوطی در این کتاب، به جمع‌آوری آثار و اخباری پرداخته است که به علم هیئت و میقات یا علم فلک، معروف شده است. علم هیئت، علمی است که در آن، پیرامون احوال اجرام آسمانی و ارتباط آنها با یکدیگر و تأثیر آنها بر روی زمین، بحث می‌کند[۱].

وی در این رساله، به جمع‌آوری و بررسی مجموعا 219 حدیث در رابطه با علم هیئت و نجوم پرداخته است. در نگاهی کلی به احادیث و روایات مذکور در کتاب، می‌توان آنها را در 15 عنوان و موضوع زیر، دسته‌بندی و بررسی نمود:

  1. عرش و کرسی: 21 حدیث؛
  2. آنچه بین عرش و آسمان وجود دارد: 10 حدیث؛
  3. لوح و قلم: 12 حدیث؛
  4. آسمان‌های هفت‌گانه: 36 حدیث؛
  5. خورشید، ماه و ستارگان: 40 حدیث؛
  6. روز و شب: 4 حدیث؛
  7. آسمان و بادها: 22 حدیث؛
  8. ابرها و باران: 31 حدیث؛
  9. رعد و برق و صاعقه‌ها: 13 حدیث؛
  10. کهکشان و رنگین‌کمان: 11 حدیث؛
  11. زلزله: 2 حدیث؛
  12. کوه‌ها: 6 حدیث؛
  13. دریاها: 5 حدیث؛
  14. رود نیل: 5 حدیث؛
  15. خلقت: یک حدیث[۲].

سیوطی در هر مورد، تنها به ذکر روایت و سلسله سند آن اکتفا نموده و توضیح و شرح خاصی پیرامون آنها، ارائه نکرده است. از جمله روایات کتاب، حدیثی است پیرامون عرش که از وهب بن منبه نقل شده است: «إن الله تعالی خلق العرش و الكرسي من نوره؛ فالعرش ملتصق بالكرسي و الماء في جوف الكرسي و حول العرش أربعة أنهار: نهر من نور يتلألأ و نهر من نار تتلظی و نهر من ثلج أبيض، تلتمع منه الأبصار و نهر من ماء و الملائکة قيام في تلک الأنهار، يسبحون الله تعالی و للعرش ألسنة بعدد ألسنة الخلق کلهم، فهو يسبح الله تعالی و يذكره بتلك الألسنة» (خداوند متعال عرش و کرسی را از نور خود آفرید. عرش به کرسی وصل است و آب در داخل کرسی است و اطراف کرسی چهار نهر است: نهرى از نور درخشان، نهرى از آتش سوزان، نهرى از برف سفید که چشم‌ها از آن مى‌درخشد و نهرى از آب و ملائکه در آن نهرها می‌ایستند و حمد و ثنای خدای تعالی را می‌گویند و عرش دارای زبان‌هایی به تعداد زبان‌های همه خلق است؛ پس او خداوند متعال را تسبیح می‌گوید و با آن زبان‌ها، ذکر او را می‌گوید)[۳].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص3
  2. ر.ک: همان، ص4-5
  3. ر.ک: متن کتاب، ص14

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها