حضرت نوح(ع) در مثنوی
حضرت نوح(ع) در مثنوی هیأت تحریریه مؤسسه فرهنگی مطالعاتی شمس‌الشموس؛ این کتاب، بیان قصۀ حضرت نوح بر اساس کتاب مثنوی است که با زبان قصه و بیان شاعرانه نگارش یافته و شامل مقدمه و یازده فصل است. عناوین فصل‌ها عبارتند از: اندیشه نو؛ نوح، زنده عشق؛ خاموشان در پرده؛ کشتی نجات؛ طوفان هلاک؛ کنعان آغازی نو؛ اشاره عشق؛ آخرین امید؛ آخرین نوح؛ پنج وجود مقدس؛ ضمیمه.
| حضرت نوح(ع) در مثنوی | |
|---|---|
_%D8%AF%D8%B1_%D9%85%D8%AB%D9%86%D9%88%DB%8CJ1.jpg) | |
| پدیدآوران | هیأت تحریریه مؤسسه فرهنگی مطالعاتی شمس‌الشموس (نویسنده) |
| ناشر | انتشارات مؤسسه فرهنگی مطالعاتی شمس‌الشموس |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1387 |
| چاپ | چهارم |
| موضوع | مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۴۰۶ - ۲۷۶ق. مثنوی .- نوح، پیا‌مبر,^Bمولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، ۴۰۶ - ۲۷۶ق .مثنوی .- نقد و تفسیر,^Bپیا‌مبران در ادبیا‌ت,^Bشعر فا‌رسی - قرن ۷ق. - تاریخ و نقد |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۷/ن۹ش۷ |
روش نگارش مطالب به این شکل است که داستان نوح به همان ترتیب منطقی که در تاریخ انبیا ذکر شده آمده است. در فرازهای قصه، به مناسبت، از ابیات مثنوی که به زندگی، جریان‌ها و حوادث دوران پیامبری حضرت نوح(ع) مربوط می‌شود و برای مثال به کشتی نوح، محاجّه قوم نوح، پسر نوح، دعوت نوح، نفرین نوح و طوفان نوح، استفاده شده در بخش‌های نثر قصه نیز از تعبیرات و اشارات و کنایات مولانا به خوبی بهره گرفته است.
در پایان جدولی تنظیم شده که در آن ۳۶ مورد از ابیات مثنوی که اشاره به وقایع مختلف نوح دارد، با قید شمارۀ دفتر و شماره ابیات و واقعه مورد اشاره و نتایج اخلاقی و عرفانی ابیات، آمده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص209-210
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.