مثنوی معنوی (چاپ علاءالدوله)
مثنوی معنوی جلال‌الدین محمد بلخی به نفقه محمد رحیم علاءالدوله امیرنظام، کشف‌الابیات از محمدطاهر مستوفی کاشانی بصیرالملک، این کتاب مشهور به چاپ علاءالدوله است که امروز دیگر مورد استفاده نیست و گفته می‌شود پیش از مثنوی مصحح نیکلسون، در ایران معروف‌‌ترین چاپ مثنوی محسوب می‌شده است. این متن در قطع رحلی و خط دست نویس نَسخ و دارای ترجمه و شرح برخی لغات در حاشیه و ظاهراً اولین مثنوی چاپ ایران است که کشف‌الابیات داشته و تا حدّی به همین سبب در نزد اهل ادب مورد توجه و اقبال قرار گرفته است. این نسخه که از روی نسخه متعلق به هفتصد سال پیش تهیه شده، نخستین بار به دستور و سرمایه رحیم‌خان علاءالدوله وزیر جنگ دورۀ قاجار کتابت و در سال ۱۲۹۹ به چاپ رسیده است. این مثنوی چهار ستونی و در هر صفحه ۲۹ سطر دوبیتی نوشته شده و ۶۷۳ صفحه به متن و ۱۶ صفحه به فهرست مطالب و ۱۴۸ صفحه به کشف‌الابیات و ۴ صفحه به غلط‌نامه اختصاص یافته و چون ابیات این مثنوی، فاقد شماره بوده کشف الابیات آن به صفحه و سطر کتاب ارجاع داده شده است. [۱]
| مثنوی معنوی | |
|---|---|
J1.jpg) | |
| پدیدآوران | مستوفی کاشانی، محمدطاهر (خطاط) مولوی، جلال‌الدین محمد (نویسنده) |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1315 |
| چاپ | دوم |
| کد کنگره | |
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص137
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.