سحر البلاغة و سر البراعة

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سحر البلاغة و سر البراعة، اثر ادیب و لغت‌شناس بزرگ ابومنصور عبدالملک بن محمد نیشابوری (350 -429ق)، مشهور به ثعالبی است. این اثر مشتمل بر مجموعه‌ای از آثار منظوم و منثور نویسندگان و شعرای پیش از ثعالبی است که گردآوری و در چهارده کتاب دسته‌بندی شده است. درویش جویدی این اثر را تحقیق و بر آن مقدمه نوشته است.

سحر البلاغة و سر البراعة
سحر البلاغة و سر البراعة
پدیدآورانثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده) جویدی، درویش (محقق)
ناشرالمکتبة العصرية
مکان نشرلبنان - بیروت ** لبنان - صیدا
سال نشر1427ق - 2006م
چاپ1
شابک-
موضوعادبیات عربی - قرن 5ق. - نثر عربی - قرن 5ق.
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‎‏/‎‏س‎‏3‎‏ 3914 ‏PJA‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

نویسنده، در آغاز اثر، آن را این‌گونه معرفی کرده است: «اما بعد، این کتابی است که در آن تعدادی از غرر منثور ستارگان زمین و نکته‌های اعیان فضل از بلغای عصر و نیز معدودی از نظم بزرگان شعر که اشعار نغز ایشان را در کتاب «يتيمة الدهر من محاسن أهل العصر» خود ذکر کرده بودم، آورده‌ام...»[۱].

این مجموعه، مشتمل بر چهارده کتاب و هر کتابی از آن دارای ابوابی است. کتب این مجموعه به‌ترتیب عبارتند از:

  1. كتاب ذكر الله تعالی و رسوله و كتّابه؛
  2. كتاب الأزمنة و الأمكنة و ما يتصل بها و يشاكلها؛
  3. كتاب أحوال الإنسان من لدن صغره و نمائه إلی كبره و انتهائه؛
  4. كتاب الطعام و الشراب و ما ينضاف إليهما و يقترن بهما؛
  5. كتاب النظم و النثر و أصحابهما و آلاتهما و أدواتهما؛
  6. كتاب الممادح و الأثنية و ما يجري مجراها؛
  7. كتاب المساوي و المقابح و ما يدانيها؛
  8. كتاب العيادة و ما يجانسها؛
  9. كتاب التهاني و التهادي و ما ينخرط في سلكها؛
  10. كتاب التعازي و ما يليق بها؛
  11. كتاب الإخوانيات و ما يأخذ مأخذها؛
  12. كتاب السلطانيات و ما يقع في أبوابها؛
  13. كتاب الشوارد و الفوارد و ما يشبه‌ها؛
  14. كتاب الأمثال و الحكم و المواعظ و ما يحذو حذوها[۲].

ابوالفرج ببغاء، ابومحمد فیاض، ابومحمد مهلبی، ابواسحاق صابی، ابوالفضل بن عمید، ابوالقاسم اسماعیل بن عباد، شمس‌المعالی قابوس بن وشمگیر و بسیاری دیگر، از نویسندگانی هستند که نثر آنها در این مجموعه ذکر شده است.

ابوطیب متنبی، ابوفراس حمدانی، ابوالعباس نامی و بسیاری دیگر، از شعرایی هستند که اشعاری نغز از آنها نقل شده است[۳].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه مؤلف، ص13
  2. ر.ک: همان، ص15-14
  3. ر.ک: همان، ص17-15

منابع مقاله

مقدمه مؤلف.

وابسته‌ها