نماز در دین زرتشتی
نماز در دین زرتشتی ، تألیف اردشیر بهی، به اختصار به مراسم آیینی و مذهبی زرتشتیان پرداخته است.
| نماز در دین زرتشتی | |
|---|---|
| پرونده:NUR نماز در دین زرتشتیJ1.jpg | |
| پدیدآوران | بهی، اردشیر (مؤلف) |
| ناشر | فروهر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1391 |
| چاپ | یکم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
کتاب فاقد فصل‌بندی است و به‌‌طور کلی به نماز، درگذشتگان و جشن‌ها پرداخته است. نویسنده پس از معرفی اوستا، ابتدا به شش موردی که هر فرد زرتشتی در هنگام به جای آوردن نماز باید رعایت کند، یعنی پاکی درونی و برونی، پوشاندن سر، رو به سوی نور، دست‌های برافراشته، سدره و کستی و خواندن اوستااشاره کرده و سپس درباره نمازهای روزانه و مراسم سدره‌پوشی و فلسفه آن توضیحاتی داده است.
آیین گواه‌گیران یا عقد، مراسم مربوط به درگذشتگان (آرامگاه، پرسه، روز سوم، شبگیره، بامداد چهارم، دهه سی روزه، سال اول و...) جشن‌ها، گاهنبار و برخی از نیایش‌های دیگری که زرتشتیان در مراسم و موقعیت‌های ویژه مثل هنگام طعام خوردن، سال نو و مراسم نوزودی می‌خوانند، از دیگر مطالبی است که در ارتباط با نماز در دین زرتشتی اشاره شده است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص299
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.