سرشت و سیرت ایرانیان باستان

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

سرشت و سیرت ایرانیان باستان ، تألیف عبدالعظیم رضایی، دربرگیرنده گفتاری چند در سرشت دینی و اخلاقی مردم ایران باستان بر بنیاد آموزه‌های کیش زرتشتی است.

سرشت و سیرت ایرانیان باستان
پرونده:NURسرشت و سیرت ایرانیان باستانJ1.jpg
پدیدآورانرضایی، عبدالعظیم (مؤلف)
ناشردُر
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1381
چاپیکم
زبانفارسی
تعداد جلد1

نویسنده، با روش توصیفی و با استناد به متون اوستایی و آثار محققان، کتاب خود را در هجده بخش به نگارش درآورده است. اشاره به شش امشاسپند به عنوان صافت مینوی اهوره‌مزدا و استفاده‌هایی که مردم می‌توانند از آن‌ها ببرند، موضوع بخش نخست است. مؤلف در بخش‌های دوم تا پنجم، تأثیر آموزه‌های اوستایی را در اخلاقیات، چگونگی آموزش و پرورش در میان ایرانیان باستان و خداپرستی و راستی را در بین آن‌ها بررسی کرده است. نگاهی به آموزه‌های زرتشت در اخلاق و دین براساس بخش‌های مختلف اوستا، موعودگرایی در کیش زرتشتی، و رواج جشن میان ایرانیان و بررسی نظر مورخان یونانی و رومی درباره باورهای ایرانیان باستان، موضوع بخش‌های ششم تا نهم را تشکیل می‌دهد.

نویسنده در بخش‌های دیگر، فلسفه مزدیسنی، جهان‌بینی زرتشتی، جایگاه زن در اوستا را مورد توجه قرار داده است. بخش‌های باقی‌مانده، به بررسی برخی موضوع‌های فرهنگی دینی زرتشتی از جمله تأثیر کیش زرتشتی بر ادیان دیگر، تلاش و کوشش، اندرزهای دانشمندان، جایگاه زن در ایران باستان، حقیقت دین زرتشت و در آخر زروان‌پرستی ایرانیان باستان پرداخته است[۱].

پانویس

  1. شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص282

منابع مقاله

شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.

وابسته‌ها