مالک و زارع در ایران

مالک و زارع در ایران تألیف لمتون، ترجمه منوچهر اميرى، اثرى است تحقيقى دربارۀ تاريخ ملكدارى (املاك زراعتى) و وضع مالك و زارع ومناسبات ارباب و دهقان در ايران و بررسى آن دسته از عوامل تاريخى كه به پديد آمدنوضع موجود منجر شده.

‏مالک و زارع در ايران
مالک و زارع در ایران
پدیدآورانلمتون، آن کاترين سواين فورد (نویسنده) امیری، منوچهر (مترجم)
ناشرشرکت انتشارات علمي و فرهنگي
مکان نشرايران - تهران
سال نشر1377ش.
چاپچهارم
شابک964-445-054-x
کد کنگره
‏ ‎‏/‎‏ل‎‏8‎‏م‎‏2‎‏ / 232 KMH

كتاب مشتمل بر دو بخش و بيست و سه فصل است.

بخش اول در تاريخ زميندارى و ادارۀ درآمدهاى اراضى و املاك در ايران از صدر اسلام تا اعطاىمشروطيت(1324 ق)و شامل اين مباحث است:استيلاى عرب،اداره‌كردن درآمدهاىمملكتى،سلجوقيان و روش اعطاى اقطاع،مغول و دست برداشتن آنان از سنت،صفويه و نشو و نماى حكومت مطلقه،افشاريه يا برزخ ميان دو سلسله و ظهور قاجار،نيمه دومقرن نوزدهم و طليعۀ اصلاحات.بخش دوم نيز شامل بررسى موضوع ياد شده ازمشروطيت به بعد است.مؤلف در مقدمه به منابع تحقيق خود اشاره كرده كه حائزاهميت است.تعليقات مترجم بر چاپ اول و دوم،كتابنامه شامل فهرست كتب خطى وچاپى فارسى و عربى و اروپايى،فهرست لغات و اصطلاحات،و فهارس اعلام شامل نامجاها،كسان و خاندانها و نام كتابها ضمايم پايانى كتاب هستند.متن انگليسى كتاب درسال 1952 انتشار يافته است. [۱]

پانویس

  1. ر.ک: روغنی، شهره، ص109-110

منابع مقاله

روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها(سمت)، 1382ش

وابسته‌ها