فضائل بلخ
فضائل بلخ تألیف صفیالدین ابوبکر عبدالله بن عمر بن محمد بن داود واعظ بلخی، که توسط عبدالله بن محمد بن محمد بن حسین حسینی بلخی ترجمه شده است، ترجمهاى است مربوط به سال 676 ق از اثرى تأليف يافته در حدود سال 610 ق كهمىتوان آن را در شمار تواريخ محلى خراسان و ماوراء النهر به حساب آورد.كتابمشتمل بر سه فصل است:نخست ذكر احاديث وارده در باب اين شهر،دوم توصيفجغرافيايى آن و فصل سوم،يعنى عمدهترين بخش كتاب،شرححال هفتاد تن از مشايخبلخ و حاوى اطلاعات فراوانى در باب اوضاع جغرافيايى،سياسى،اجتماعى و فرهنگىاين پايگاه مهم نظامى و علمى شرق جهان اسلام آن روز است.از فوايد كتاب،شناختعوامل سقوط و انحطاط بلخ در روزگار مغول است.كتاب نثرى روان دارد.ضمايم كهمصحح به كتاب افزوده،عبارتند از تعليقاتى كه بسيار همسودمند است،شرح خصايصدستورى،فهرست نوادر لغات و تركيبات،فهارس اسامى اعلام و اماكن و كتب و نيزفهرست مآخذ حواشى تعليقات.نخستين بار شفر در جلد اول منتخبات فارسى در سال1883 م بخشى از آن را در پاريس چاپ كرده است.[۱]
فضائل بلخ | |
---|---|
پدیدآوران | صفيالدين بلخي، عبدالله بن عمر (نویسنده)
حسيني بلخي، محمد بن محمد (مترجم) حبيبي، عبدالحي (مصحح) |
ناشر | بنياد فرهنگ ايران |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1350ش. |
چاپ | يکم |
موضوع | بلخ - تاريخ
بلخ - سرگذشت نامه نثر فارسي - قرن 7ق. |
زبان | فارسي |
کد کنگره | |
پانویس
- ↑ ر.ک: روغنی، شهره، ص60
منابع مقاله
روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت)، 1382ش