ابن بسطام، حسین
حسین بن بسطام بن شاپور زيات نيشابورى (متوفای 401ق)، محدث شيعى امامى سدۀ 4ق10/م بود. از زندگى وى چندان اطلاعى در دست نيست. پدرش بسطام و عموهایش زكريا، زياد و حفص، از ثقات بوده و از امام صادق(ع) و امام كاظم(ع) روايت كردهاند. خوانسارى وى را هم طبقۀ كلينى و ابن قولویه قمى دانسته است. حر عاملى او را از راویان حديث ذكر كرده است.
نام | ابن بسطام، حسین |
---|---|
نامهای دیگر | زیات، حسینبن بسطام
زیات واسطی، حسینبن بسطام |
نام پدر | بسطام |
متولد | سدۀ 4ق |
محل تولد | |
رحلت | 401ق |
اساتید | |
برخی آثار | طب الأئمة علیهمالسلام (ابن بسطام) |
کد مؤلف | AUTHORCODE04519AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، ابن بسطام (ابهام زدایی) را ببینید.
آثار
کتاب «طب الائمة» را او و برادرش ابوعتاب (عبدالله بن بسطام) تأليف كردهاند. این کتاب بسيار سودمند است و در آن در باب بهداشت خوراكىها و منافع آنها و نيز ادعيه و تعویذها گفت و گو شده است.[۱]
پانویس
- ↑ مقیمی، قهار، ج3، ص112
منابع مقاله
مقیمی، قهار، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374