طاهری، حبیب‌الله
حبيب‌الله طاهرى آکردی (1328-1401ش)، مشهور به طاهری مازندرانی، استاد حوزه و دانشگاه، ریاست دانشکده فقه و فلسفه پردیس قم
| نام | طاهری، حبیب‌الله |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آیت‌الله حبیب‌الله طاهری آکردی |
| نام پدر | حسين |
| متولد | 1328 ش |
| محل تولد | روستای آكرد واقع در نكاء مازندران |
| رحلت | 25 اسفند 1401 قم |
| اساتید | اعتمادى |
| برخی آثار | سیمای آفتاب : سیری در زندگانی حضرت مهدی علیه‌السلام |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00271AUTHORCODE |
ولادت
در سال 1328ش، در روستایى به نام آكرد، واقع در هزار جريب از توابع شهرستان نكاء در مازندران، در خانواده‌اى روحانى متولد شد.
تحصیلات
در سن پنج سالگى قرآن را در مدت دو ماه، در محضر پدرش شيخ حسين طاهرى فراگرفت و سپس به خواندن كتب فارسى در نزد پدر ادامه داد تا اين‌كه در تيرماه 1342ش پدرش به رحمت ايزدى پيوست. او به همت مادرش در 23 آذر همان سال، به حوزه علميه شهرستان نكاء در مازندران كه زير نظر حضرت آيت‌الله حاج شيخ على ليموندهى بود، رفت و در سال 43 به حوزه علميه كوهستان رفته و در سال 45 به حوزه علميه مشهد و از سال 48 به حوزه علميه قم وارد شد.
از جمله اساتيد فقه و اصول ايشان عبارتند از آقايان: صلواتى، اعتمادى، فاضل لنكرانى، نورى همدانى و... و در خارج، آيات عظام:ميرزا هاشم آملى، سيد محمدرضا گلپايگانى، محمد فاضل لنكرانى، ناصر مكارم شيرازى و...
اساتيد فلسفه و عرفان ايشان، آقايان: انصارى شيرازى، مصباح يزدى، جوادى آملى، حسن زاده آملى و... مى‌باشند.
ايشان در دانشگاه، در سال 1367ش، در رشته الهیات موفق به اخذ دكترا رتبه استاديارى شد و در همان سال به عنوان عضو هيأت علمى در دانشگاه تهران برگزيده و در 25 اسفند 1383ش، موفق به اخذ درجه دانشيارى از دانشگاه تهران شد.[۱]
ايشان علاوه بر تدريس به صورت خصوصى از همان اوايل طلبگى، در سال 1367ش در حوزه علميه قم به صورت عمومى به تدريس فلسفه و اصول (كتاب‌هايى مانند نهاية الحكمة علامه طباطبايى، شرح منظومه سبزوارى و رسائل شيخ انصارى) مشغول شد و سپس مكاسب شيخ انصارى در فقه و كفاية الاصول آخوند خراسانى را مكرر تدريس كرد و همچنان اين تدريس ادامه دارد. در دانشگاه نيز گرايش‌هاى مختلف علوم انسانى مانند (عقايد، تاريخ اسلام، فقه، قواعد فقه اصول فقه، منطق، تفسير، علوم قرآنى، اخلاق، انقلاب و ريشه‌ها و...) را تدريس مى‌كند.[۲]
وفات
سرانجام در شامگاه 25 اسفند 1401 ش پس از تحمل یک دوره بیماری در شهرستان قم دار فانی را وداع گفت[۳] و دو روز بعد پیکر ایشان از مسجد امام حسن عسکری(ع) به سمت حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها تشییع پس از اقامه نماز بر پیکر ایشان توسط آیت‌الله حسینی بوشهری به خاک سپرده شد.[۴]
آثار
- بررسی مبانی فرهنگ غرب و پیامدهای آن
- درسهایی از کلام جدید
- مجموعه مقالات اعتقادی
- مجموعه مقالات سیاسی
- مجموعه مقالات فقهی، حقوقی
- سیری در مسائل خانواده
- درسهایی از اخلاق اسلامی یا آداب سیر و سلوک
- شرحی بر حقوق مدنی در پنج جلد
- سیمای آفتاب: شرحی بر زندگانی حضرت مهدی(عج)
- ۵۰ درس پیرامون عالم پس از مرگ و....[۵]
پانويس