قرآن مبین(طاهری قزوینی)
قرآن مبین اثر علی‌اکبر طاهری، ترجمه، توضیح و تفسیر فشرده قرآن به قرآن است که به انگیزه عرضه یک ترجمه روان و روشن، با حفظ دقت و با سبک نگارش امروزین، تدوین شده است[۱].
| قرآن مبین(طاهری قزوینی، علی‌اکبر) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | طاهری قزوینی، علی‌اکبر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | قرآن. فارسی - عربی |
| ناشر | قلم |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1398ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-316-079-1 |
| موضوع | قرآن - ترجمهها |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1398 /ط2 59/66 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نظر به اینکه قرآن کلامی است موجز و ترجمه محض در بسیاری موارد، قادر به انتقال مفاهیم آیات نمی‌باشد، لذا مترجم عصاره بهترین گفتار مفسران را در قالب کلمات و جملات کوتاه، چاشنی ترجمه کرده است[۲].
قرآن کلامی است غیر قابل ترجمه و ناگزیر از ترجمه و هر مترجمی سعی دارد یافته‌های خود را در قالب الفاظ زبان مقصد درآورد؛ ازاین‌روی تزریق پاره‌ای کلمات و جملات کوتاه در داخل ترجمه، عموما ناگزیر است. اما آنچه بسیار اهمیت دارد، این است که در هر مورد، افزوده‌های تفسیری، داخل قلاب قرار داده شود تا افزوده‌ها از ترجمه آیات متمایز باشد و رعایت این اصل، یکی از ویژگی‌های ترجمه حاضر است. این اضافات، همراه با متن اصلی، به‌گونه‌ای تنظیم شده است که مجموعه آن، متن روان و یکدستی را با مفهومی روشن، در اختیار خواننده قرار داده است. در پاره‌ای موارد، علاوه بر افزوده‌های داخل قلاب، پانویس‌هایی نیز برای توجیه ترجمه، یا توضیح بیشتر، اضافه شده است. در موارد خاص و استثنایی، توضیحات داخل قلاب یا پانویس‌ها، علی‌رغم روش عادی این کتاب، کمی طولانی شده و گویا این خاص مواردی است که گریزی از طولانی‌شدن آن نبوده و این موارد نادر است[۳].
در این ترجمه، برای توضیح بعضی از آیات، در هر مورد که در تفسیر آیه، چند نظر متفاوت توسط مفسران عرضه شده، نظری که برتری آشکار داشته و از برهان محکم‌تری برخوردار بوده است، به‌خصوص اگر متکی به تفسیر قرآن به قرآن بوده، انتخاب شده است. این ترجمه، متکی به تفسیر خاص و معینی نیست و از تفاسیر مختلف در تهیه آن استفاده شده که در موارد، مأخذ نام‌برده‌شده است[۴].
از جمله ویژگی‌های این ترجمه، توجه به اصل یکسانی و هماهنگی است که در سال‌های اخیر، در محافل قرآن‌پژوهی، مطرح و بر آن تأکید شده است[۵].
ویژگی دیگر این ترجمه، این است که در مورد تعدادی از آیات، باتوجه‌به برتری نظر بعضی از مفسران بزرگ، از ترجمه‌های سنتی، عدول شده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
پس از پایان (مأخره)