تفسیر کبیر شبر

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تفسیر کبیر شبّر (صفوه التفاسیر)، اثر سید عبداللّه بن محمدرضا علوى حسینى مشتهر به «شبّر»، یکی از آثار تفسیری نگارنده است که حاوی گزیده‌ای از تفاسیر پیشین می‌باشد که بر اساس اعتماد به نقل توأم با عقل، گزینش شده است.

تفسیر کبیر شبر
تفسیر کبیر شبر
پدیدآورانشبر، عبدالله
عنوان‌های دیگرصفوةالتفاسیر
موضوعتفسیر
زبانفارسی

محتوای تفسیر

این تفسیر، مقدمه‌اى نسبتا طولانى دارد که در شانزده بخش تنظیم یافته و در آن،- به طور گسترده- از مسائل مختلف سخن گفته شده است و خود، رساله‌اى مستقل در علوم قرآنى شمرده مى‌شود. سپس به تفسیر آیات به روشى مزجى ترکیبى - چنانکه شیوه علّامه شبّر در هر سه تفسیر است- پرداخته شده است. گاه قرائت و شرح واژه‌ها و اعراب از حیث لغت و نحو و گاه بلاغت در آن آمده است. علامه شبّر در این تفسیر، به تفسیر آیات بر اساس روایات وارده از معصومان علیهم¬السّلام مى‌پردازد و کمتر آراء دیگران را مى‌آورد و در مباحث فقهى و کلامى نیز- به مناسبت- با دقّت و ظرافت کامل وارد مى‌شود.

او در تفسیر و تفاسیر و آثار دیگرش، از ذوق سرشار و قدرت ادبى و نیز اطلاعات علمى گسترده خود در فهم روایات بهره فراوان برده است که از حسن سلیقه و ذکاوت والاى وى حکایت دارد. از این رو تألیفات علامه شبر در تمامى زمینه‌هاى علوم اسلامى مورد علاقه و استقبال همگان قرار گرفته است. این تفسیر، همان‌گونه که از نامش پیداست، گزیده‌اى از تفاسیر پیش از وى است که بر اساس اعتماد به نقل توأم با عقل، گزینش شده است. علامه شبّر با حسن انتخاب و احاطه‌اى که به روایات معصومان علیهم¬السّلام داشته و با اعمال ذوق، تفسیرى کامل و جامع به جهان اسلام تقدیم کرده است.

نسخ خطی

تفسیر کبیر او با نام «صفوه التفاسیر» تاکنون به چاپ نرسیده ولى نسخه‌هاى کامل خطى آن موجود است، در دو مجلد بزرگ که مجلد اول آن از آغاز قرآن تا پایان سوره رعد است- در گنجینه نسخه‌هاى خطى کتابخانه نجفى مرعشى در قم- و مجلد دوم از سوره رعد تا پایان قرآن- در گنجینه نسخه‌هاى خطى کتابخانه مجلس شوراى اسلامى در تهران- نگهدارى مى‌شود. نسخه‌هاى دیگر به طور پراکنده در دیگر کتابخانه‌ها وجود دارد[۱].

پانویس

  1. ر.ک: معرفت، محمدهادی، ج2، ص218-219

منابع مقاله

معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.

وابسته‌ها