اخلاق اقتصادی

اخلاق اقتصادی، تهیه‌شده در مرکز تحقیقات اسلامی نمایندگی ولی‌فقیه در سپاه، متن آموزشی ویژه پاسداران انقلاب اسلامی درباره تنظیم صحیح امور مالی بر اساس فقه و اخلاق اسلامی است.

اخلاق اقتصادی
اخلاق اقتصادی
پدیدآورانسپاه پاسداران انقلاب اسلامی. نمایندگی ولی فقیه. پژوهشکده تحقیقات اسلامی (نويسنده)
ناشرسپاه پاسداران انقلاب اسلامی. نمایندگی ولی فقیه. اداره آموزش‌های عقيدتی سياسی
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1376ش
چاپ1
شابک-
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/الف3 230/2 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

هدف

کتاب حاضر، بخشی از اخلاق عملی در حوزه مسائل اقتصادی را بررسی کرده و کوشیده با استفاده از ثقلین، پاسداران را با خواست اسلام آشنا کند.[۱]

ساختار و محتوا

این کتاب از 20 درس تشکیل شده است. در پایان هر درس، خلاصه مطالب و پرسش‌هایی برای فهم بهتر ذکر شده است. فعالیت برای کسب روزی حلال، ادای حقوق مالی(خمس، زکات، انفاق، مالیات و...)، پرهیز از اسراف و تبذیر، حرص و طمع و رشوه، از جمله مسائل کتاب است.

نمونه مباحث

  1. ميان اقتصاد و اخلاق، رابطۀ تنگاتنگى وجود دارد. داستان‌هایی كه در قرآن كريم دربارۀ ثروتمندانى چون قارون آمده است، بيانگر اين ارتباط است. اين داستان‌ها بايد موردتوجه ما قرار گیرد و از آن‌ها عبرت بگيريم و به تهذيب نفس و پالايش روان خود از بخل و امثال آن بپردازيم.[۲]
  2. استفاده از تجمّل در جهت مثبت، جزء برنامۀ روزانۀ مسلمانان است، چنانچه سيرۀ عملى معصومين عليهم‌السلام نيز چنين بود. البته تجمّل و خودآرايى نبايد براى انسان هدف باشد، به‌طوری كه او را وابسته و اسير كند و آزادگى و شرافت او را نابود كند، و نباید از حد عرفى تجاوز كند.[۳]
  3. اسلام مى‌خواهد پيروانش را از ناحيۀ روح قدرتمند كند، تا وقت توانگرى اسير مال دنيا نشوند، و هنگام تهيدستى، شكست روحى نخورند و درعین‌حال در متن اجتماع باشند، تلاش كنند و از مواهب و نعمت‌های الهى به اندازۀ نياز بهره‌گيرند.[۴]
  4. رشوه 2 قسم است:
    1. رشوه در قضاوت و حکم، كه دادن و گرفتن آن حرام است و روايات اسلامى، آن را كفر به خدا شمرده‌اند.
    2. رشوه‌اى كه براى راه‌افتادن كار و تسريع در آن داده می‌شود که ممكن است در شرایطی ‌دادن آن اشكال نداشته باشد، ولى گرفتن آن حرام ‌است. تغيير نام رشوه به هديه، حق‌حساب، حق زحمت و... سبب نمى‌شود كه ماهيت رشوه، تغيير كند وزشتى آن درهرحال باقى است.[۵]

منابع نگارش

برای فراهم‌سازی این کتاب، افزون بر قرآن كريم و نهج‌البلاغه، از 65 کتاب عربی و فارسی، قدیم و جدید (اخلاقی، روایی، فقهی، تاریخی، تفسیری و لغوی) و 1 نشریه (پاسدار اسلام) استفاده شده است.[۶]

پانویس

  1. مقدمه ناشر،ص9.
  2. متن کتاب، ص18.
  3. همان، ص134.
  4. همان،ص145.
  5. همان،ص211.
  6. همان،ص213-215.

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها