شعبی، عامر بن شراحیل
ابوعمر عامر بن شراحیل شعبى حمیرى کوفى(20-109ق) از همدانیان است. از مسروق بن اجدع و ابن عباس و على علیه¬السّلام و عده زیادى از صحابه و تابعان نقل حدیث کرده است. فقیهى برجسته و داراى حافظهاى قوى بود در حدى که گفته است: «هیچ سیاهى بر سفیدى ننوشتم و هیچ کس حدیثى براى من نقل نکرد مگر آن که آن را حفظ کردم و هیچ کس حدیثى برایم نگفت که از او بخواهم دوباره تکرار کند».
عامر در کلام بزرگان
عجلى مىگوید: «از 48 صحابى حدیث شنیده بود و حدیث مرسلى نمىگفت مگر آنکه سندش صحیح باشد». ابن ابى¬حاتم به نقل از پدرش مىگوید: «از وى درباره فرایضى (تقسیمات باب ارث) که شعبى از على علیه¬السّلام روایت کرده سؤال شد؛ گفت: به نظر من مطالبى است که از گفتار على علیه¬السّلام برداشت شده است، و من باور ندارم که على علیه¬السّلام فرصتى داشته که در این باره به صورت خاص [تدوین و] گفتارى داشته باشد». ابن حبان در زمره ثقات تابعان درباره او گفته: «او فقیه و شاعر بود. در سال 20 متولد شد و در سال 109 وفات یافت و فردى شوخ طبع بود».
طبرى مىگوید: «ادیب و فقیه و عالم بود». ابواسحاق گفته است: «در همه علوم یگانه زمانش بود».
وثاقت
ضمنا بهره شعبى از تهمتها کمتر از افراد یاد شده پیشین نبوده است؛ همانند دیگر کوفیان که در معرض تهمت قرار گرفته بودند.
ولادت و وفات
در سال 20 متولد شد و در سال 109 وفات یافت[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص368-369
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، موسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.