سلاوی، جعفر بن محمد
جعفر بن احمد ناصری (متولد 1310ق) فقیه مالکی، عالم، از صوفیان شاذلی، اهل مغرب، برادر ابوعبداللّه محمد «فتحا» بن احمد
| سلاوی، جعفر بن محمد | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | جعفر بن احمد ناصری |
| لقب | ناصری سلاوی |
| نام پدر | احمد |
| ولادت | 1310ق |
| اطلاعات علمی | |
| برخی آثار | الرحلة الفاسیة |
ولادت
او فرزند احمد سلاوی در 1310ق/1892م زاده شد، ولی از تاریخ مرگ او اطلاعی در دست نیست. [۱]
خاندان
وی از خاندان ابن ناصر است. ابن ناصر، عنوان افراد خاندانی از عالمان و صوفیان شاذلی و فقیهان مالکی سده‌های 10-13ق/16-19م در مغرب است. ناصر نام یکی از نیاکان این خاندان است. اینان که اصلاً عرب‌نژاد بودند، از حجاز به مصر رفته، سپس در سده 5ق/11م وارد مغرب شدند. به گفته‌ی سلاوی که خود از این خاندان است، نسب آنان به عبداللّه بن جعفر بن ابی‌طالب می‌رسد و به همین سبب به جعفری زینبی نیز شهرت دارند، چنانکه به دَرعی نیز مشهورند، زیرا غالب آنان در درعه، شهری در نزدیکی سجلماسه می‌زیستند. شخصیت‌های متأخر این خاندان بیشتر به سلاوی شهرت دارند. [۲].
آثار
الرحلة الفاسیة از آثار اوست که برخی از فصول آن در روزنامه‌ی السعاده در مغرب چاپ شده است. جعفر همراه برادرش محمد کتاب الاستقصاء پدرش را با تحقیق و مقدمه به چاپ رسانده است.
آثار منسوب
تفجیر العناصر من تراجم اعیان آل ناصر، کتابی است که به او نسبت داده شده است که اطلاعی از آن در دست نیست. [۳]
پانویس
منابع مقاله
یوسفی اشکوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.