کوثر فقه
کوثر فقه، نوشته علی محمدی خراسانی (متولد 1337ش)، شرحی فارسی با قلمی روان و محققانه بر بخش معاملات تحریر الوسیله است. این کتاب در شش جلد منتشر شده است.
| کوثر فقه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | محمدی، علی (نويسنده) خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | تحریر الوسیلة. فارسی. شرح ** شرح تحریر الوسیلة |
| ناشر | مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی (ره). مؤسسه چاپ و نشر عروج |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1388ش - 1391ش - 1394ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-212-081-9 |
| موضوع | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368. تحریر الوسیله - نقد و تفسیر - فقه جعفری - رساله عملیه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 6 |
| کد کنگره | خ۸ ت۳۰۴۲۲۱۶۶ 183/9 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب حاضر، شرحی استدلالی به زبان فارسی بر کتاب تحریر الوسیله است که با نظر به جایگاه «فقه» در زندگی علمی و عینی جامعه و در راستای عمومی‌سازی مباحث استدلالی فقه، به‌ویژه در دانشگاه‌ها توسط یکی از اساتید حوزه علمیه قم به رشته تحریر درآمده است[۱].
نویسنده در توضیح شیوه امام در نگارش تحریر الوسیله می‌نویسد: «ما در اینجا به گوشه‌هایی از ابتکارات آن فقیه کامل در فقه اشاره می‌کنیم که هرکدامش برای اهل فن فتح بابی است که از آن ابواب دیگری به روی انسان گشوده می‌شود و قبل از آن به این نکته اشاره می‌کنیم که در تمام مکاسب محرمه و کتاب البیع حضرت امام من ندیدم بحث یا مسئله‌ای را که امام در آن مسئله سخنان بزرگانی نظیر شیخ اعظم و محقق نائینی و محقق اصفهانی را تکرار کند و تنها به بیان آن بپردازد و بگذرد، بلکه حاصل کلام آنان را نقل می‌نماید و با نقدهای عالمانه آن را رد می‌کند و همواره خود با دلیل یا دلایل معتبر از قرآن و روایات و حکم عقل یا سیره عقلا نظر و فتوایی را برمی‌گزیند و کاملاً هویدا است که او فقیهی است که در مسئله می‌اندیشد و به همه زوایای آن از نگاه تخصصی می‌نگرد و جنبه‌های گوناگون رجالی و منطقی و ادبی و لغوی و اصولی و فقه الحدیث مسئله را مد نظر دارد و این دقت‌ها و نکته‌سنجی‌ها از او محققی کم‌نظیر ساخته است. آن بزرگوار معمولاً جدیدترین آراء را مورد نقد و بررسی قرار می‌دهد و در کتاب‌های فقهی استدلالی خود با نظرات محقق نائینی و محقق اصفهانی طرف بحث است و همواره تأکید دارد که نباید مباحث عقلی و فلسفی را با مباحث فهم عرفی و عقلایی و استفاده از ظواهر خطابات و سیره عقلا خلط کرد»[۲].
شیوه ارائه مطالب بدین‌ترتیب است که ابتدا عبارت عربی مورد نظر ذکر شده است. پس از آن، ترجمه فارسی و در آخر شرح و توضیح عبارت مطرح شده است.
پانویس
منابع مقاله
سخن ناشر و پیشگفتار.