تحفة الأخیار

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

‫تحفة الأخیار: بحثی پیرامون آرا و عقاید صوفیه اثر محمد طاهر بن محمد حسین قمی که در توضیح، تجزيه و تحليل، و رد آرای صوفیان، در قرن يازدهم هجرى به فارسى سليس نوشته است. ‬

‫تحفة الأخیار
تحفة الأخیار
پدیدآورانقمی، محمدطاهر بن محمدحسین (نويسنده)

الهامی، داود (محقق)

الهامی، داود (مقدمه‌نويس)
عنوان‌های دیگربحثی در پیرامون آراء و عقاید صوفیه
سال نشر1369ش
چاپ1
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
/ق۸ت۳ 295/2 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

مؤلف در توضیح مطالب می‌نویسد: اما بعد، بدانكه محتاج رحمت اللّه قادر، «محمد طاهر» اين قصيده راكه «به مونس الابرار» موسوم است، در منقبت حضرت امير المؤمنين و سيد الوصيين و مطلوب العالمين ترتيب داد، و مشتمل بود، بر معنى چند كه غير علما ادراك و فهم آن نتوانند نمود. بنابراين بر مشكلات آن شرحى نوشت، كه: تا از آن خاص و عام بهره‌مند توانند شد، و آن را به «تحفة الاخيار» موسوم ساخت.[۱]

مهم‌ترین مطالبی که در این کتاب مطرح می‌شود چنین است:

فضل علم و علماء، معرفت، معنى اولياء اللّه، شمس تبريزى امام و مهدى مولوى، اعتقادات اولياء‌‌‌اللّه، عشق، خرقه لباس شهرت صوفيان، صومعه و خانقاه، حسن بصرى معلم بدعت و ضلالت و سامراى امت اسلام و...، ابو بكر شبلى، مجتهدان شريعت و طريقت، ابوالعباس قصاب، اشاعره و اهل طريقت، مذمت معتزلى، وحدت وجود، سير انوارى يا اطوار سبعه، سخنان لاهيجى و عطار و بایزید و... در حال سكر، اتحاد و حلول، برخی ریاضات و بدعت‌های صوفیان، صحبت درباره تاریخچه خانقاه و اعتقادات خانقاهیان، حكايت پير و مريد، طواف به گرد قطب به‌جاى كعبه، عوامفريبى صوفيان، رقص سماع، ذکر برخی صوفیان بزرگ و اعتقادات آنان مانند نوربخش، احمد غزالى، معروف كرخى، سرى سقطى، جنيد بغدادى، ابوحامد غزالى، ابراهيم ادهم، ابوالحسن خرقانى، بشر حافی، بایزید، حلاج و دیگران.

این کتاب برای اولین مرتبه در سال 1336 شمسى هجرى در تهران با اغلاط و اشتباهات فراوان چاپ شد. در سال 1393 ق كتابفروشى طباطبایى قم از روى چاپ اول به شکل افست به چاپ آن اقدام نمود؛ چون این دو چاپ دارای غلط‌های فراوانی بودند، نسخه حاضر با تصحیح داود الهامی و مقدمه مفصلی که درباره موضوع، مؤلف و خود اثر توضیح داده است، به چاپ رسیده است. برای اطلاع از ویژگیهای این چاپ به صفحات 107 تا 109 مقدمه مصحح مراجعه نمایید.

پانویس

  1. ر.ک: متن کتاب، ص112

منبع مقاله

مقدمه مصحح و متن کتاب.

وابسته‌ها