مديريت اسلامی
مدیریت اسلامی، اثر اسماعیل منصوری لاریجانی، مجموعهای است تقریبا مختصر و کمحجم، پیرامون مدیریت اسلامی.
مديريت اسلامی | |
---|---|
پدیدآوران | منصوری لاریجانی، اسماعیل (نويسنده) |
ناشر | مجتمع شهيد مطهری |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1369ش |
چاپ | 1 |
شابک | - |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م8م4 232/67 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مطالب کتاب، در چهار فصل تنظیم شده است. فصل نخست، به کلیات اختصاص یافته و در آن، ضمن تعریف مدیریت اسلامی، به تعریف نظم و مدیر و بیان تاریخ مدیریت، پرداخته شده است. نویسنده، مدیریت اسلامی را چنین تعریف کرده است: «ایجاد هماهنگی در اجزای یک نظام و فراهم نمودن زمینه رشد، مطابق قرآن و سنت و سیره معصومین(ع)، جهت سیر انسانها بهسوی الله»[۱].
در فصل دوم، مختصات مدیریت اسلامی، تشریح شده است. منظور نویسنده از مختصات مدیریت، همان اصول کاربردی اسلام در یک تشکیلات است که هرکدام در نوع خود، قابل تأمل و توجه میباشند. وی این بحث را از موضوع سازماندهی که به تعبیری، پایه و اصل مدیریت است آغاز نموده و پس از آن، به موضوعاتی همچون آداب برخورد با ارباب رجوع، آیین نظارت و بازرسی، عدالت اداری، ملاکها در گزینش و آیین تنبیهات اداری، پرداخته است[۲].
از موضوعاتی که در مقوله مدیریت، مطرح است و اخیرا نیز شکل جدیتری به خود گرفته است، اوصاف مسئولان و دولتمردان میباشد؛ اوصافی که به تعبیری تمام اسباب و عوامل مدیریت را تحتالشعاع خود قرار داده و فقدان آن میتواند اصل حاکمیت و مدیریت را مهمل و بیاثر سازد. نویسنده، معتقد است تنها مکتبی که اخلاق را مهم تلقی کرده و اندوختههای گرانبهایی، اعم از آیات و روایات و نمونههای تاریخی فراوانی از خود به یادگار گذاشته، اسلام است. لذا در فصل سوم، به توصیف و بررسی برخی از اوصاف مسئولان و دولتمردان پرداخته شده است که عبارتند از: تقوی، توکل، تواضع، انتقادپذیری، جاذبه و دافعه، سعه صدر، سادهزیستی، قاطعیت، عنایت به زیردستان و بینش و آگاهی[۳].
نویسنده، معقد است یک مدیر یا مسئول، برای آنکه در حوزه مسئولیت خود موفق باشد و کار و فعالیت او آثار چشمگیر خود را در اسرع وقت نشان دهد، باید آفاتی را که او را تهدید میکند، شناخته و از آنها دوری کند. ازاینرو، وی در فصل چهارم، به بررسی برخی از آفات اخلاقی پرداخته که در جهتی، دربرگیرنده تمام آفات مدیریت میباشد. این آفات عبارتند از: ریاستطلبی، تملق و چاپلوسی، ریا و نفاق، تبعیض، جناحبندی و خطبازی[۴].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.