مخزومی، مهدی
مهدی مخزومی (1917-1993م)، نویسنده، ادیب، شاعر عراقی، زبان‌شناس، اندیشمند نحوی معاصر و استاد دانشگاه.
| مخزومی، مهدی | |
|---|---|
 | |
ولادت
مهدی بن محمدصالح بن حسن مخزومی، در 1917م در نجف اشرف متولد شد. کمتر از دو سال داشت که پدرش از دنیا رفت، سپس در پنج‌سالگی مادرش را نیز از دست داد و برادرانش سرپرستی او را برعهده گرفتند.
تحصیلات
اولین تحصیلش در مساجد نجف بود و سپس وارد مدرسه ابتدایی الغری شد.
در سال 1934 از دانشکده ادبیات قاهره فارغ‌التحصیل شد.
در بازگشت به وطن خویش، عراق، به مدت چهار سال مدرس صرف و نحو در دبیرستان‌های عراق بود. وی در این مدت با مشکلات صرفی و نحوی دانش‌آموزان آشنا شد.
وزارت فرهنگ، زمینه ادامه تحصیل وی را در مصر فراهم ساخت.
مخزومی مجدداً راهی قاهره گشت و در آنجا به تحصیل پرداخت. وی رساله خود را با عنوان «الخليل بن أحمد الفراهيدي» جهت دریافت دانشنامه کارشناسی ارشد ارائه کرد و در سال 1951م فارغ‌التحصیل شد و سرانجام در سال 1953 رساله خویش را با عنوان «مدرسة الكوفة النحوية و مناهجها في اللغة العربية» با راهنمایی استاد مصطفی السقا به پایان رساند. سپس به وطن بازگشت و در دانشکده ادبیات و علوم بغداد به تدریس نحو پرداخت. سپس به ریاست دانشکده ادبیات منصوب شد و در آنجا استاد نحو و صرف بود و به عضویت مجمع علمی عراق منصوب گردید[۱].
وفات
وی سرانجام در ظهر روز جمعه 5 رمضان 1413ق برابر با 5 مارس 1993م در بغداد از دنیا رفت و پس از انتقال به نجف در آنجا مدفون شد[۲].
آثار
- في النحو العربي: نقد و توجيه؛
- في النحو العربي: قواعد و تطبيق علی المنهج الحديث؛
- الدرس النحوي في البغداد؛
- عبقري من البصرة؛
- معجم كتاب العين للخليل؛
- ديوان الجواهري؛
- نحو اللغات السامية المقارن؛
- فضلان عن الدراسات و المقالات و المحاضرات؛
و...[۳].
پانویس
منابع مقاله
- السقا، مصطفی، مقدمه کتاب «في النحو العربي نقد و توجيه»، اثر مهدی مخزومی، بیروت - لبنان، دارالرائد العربي، الطبعة الثانية، 1406-1986.
- الجبوري، كامل سلمان، «مهدي المخزومي (1337-1313 ه / 1918-1993 م)»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله آفاق نجفیة 1429- العدد 10 ISC (2 صفحه - از 310 تا 311).