احمدنگری، عبدالنبی بن عبدالرسول
عبدالنبی بن عبدالرسول احمدنگری (متوفی قرن 12ق) قاضی، متکلم، منطقی، از دانشمندان هندى قرن دوازدهم
| احمدنگری، عبدالنبی بن عبدالرسول | |
|---|---|
 | |
ولادت
قاضی عبدالنبی بن عبدالرسول بن ابی محمد بن وارث عثمانی احمدنگری ملقب به دستورالعلماء [۱] از علمای مشهور هندوستان است. تولد و دوران کودکی‌اش در احمدنگر – شهری در ایالت ماهاراشترا در غرب کشور هند – بوده است.
تحصیلات
بخشی از دروس را نزد پدرش خواند و پس از وفات پدر نزد عبدالله احمدنگری و سید بخش حسینی کرمانی خیرآبادی علم آموخت. سپس به گجرات هند سفر کرد و «الحاشیه القدیمة» و سایر کتب درسی را نزد شیخ قطب‌الدین عثمانی گجراتی و شیخ محمد محسن ابن عبدالرحمن صدیقی گجراتی خواند. تا این که در علم نحو و منطق دانشمندترین فرد عصر خود شد و متولی قضاوت احمد نگر گردید، علاوه بر آن تدریس می‌کرد و جمعی کثیری از او علم آموختند. [۲]
وفات
تاریخ وفات او مشخص نیست. باتوجه‌به این که تاریخ تألیف کتابش دستورالعلماء سال 1183ق است، معلوم می‌گردد که تا این تاریخ زنده بوده است.
آثار
- مورد فهرستجامع الغموض ومنبع الفيوض؛
- شرح بسيط على كافية ابن الحاجب؛
- دستور العلماء في إصطلاحات العلوم والفنون در چهار جلد؛
- حاشية بسيطة على شرح التهذيب لليزدي؛
- حاشية على مير زاهد ملا جلال؛
- حاشية دستور المبتدى في الصرف؛
- حاشية على خلاصة الحساب للعاملي؛
- حاشية على أصول الحسامي؛
- حاشية على المطول؛
- حاشية على شرح العقائد للتفتازاني؛
- حاشية على حاشية الخيالي على شرح العقائد؛
- حاشية على الرشيدية شرح الشريفية في آداب البحث؛
- التحقيقات؛
- سيف المبتدين في قتل المفرورين؛ [۳]
پانويس
منابع مقاله
- سرکیس، یوسف الیان، معجم المطبوعات العربیة و المعربة و هو شامل لأسماء الکتب المطبوعة في الأقطار الشرقیة و الغربیة، چاپ 1، ایران، قم، 1410ق
- حسینی، عبدالحی بن فخرالدین، الإعلام بمن في تاریخ الهند من الأعلام المسمی بـ«نزهة الخواطر و بهجة المسامع و النواظر»، ج6، لبنان، بیروت، دار ابن حزم، الطبعة الأولی، 1420ق-1999م