الهيات در نهج‌البلاغه
الهیات در نهج‌البلاغه، از آثار مرجع تقلید شیعه، لطف‌الله صافی گلپایگانی (1297 -1400ش)، در موضوع شناسایی مباحث کلامی توحید، صفات خدا و عدل و سنت‌های الهی از نظر امام علی(ع) است. نویسنده، مباحثش را در 17 فصل تنظیم کرده و مسائل مهمّی مانند دلیل‌های توحید ذاتی، صفاتی، افعالی، صفات ثبوتیه و سلبیه، علم و قدرت خدا، عدالت و سنن تکوینی و تشریعی الهی را شرح داده است.
| الهيات در نهج‌البلاغه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صافی، لطف‌الله (نويسنده) بنیاد نهج‌البلاغه (تهيه کننده) |
| ناشر | بوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-548-526-7 |
| موضوع | توحید - خدا - اثبات - خدا شناسی - علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - خدا شناسی - علی بن ابی طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج‌البلاغه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /خ4ص2 38/09 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
لطف‌الله صافی گلپایگانی با اشاره به اینکه همواره تقریب بین مذاهب اسلامى را در نوشته‌هایش (مثل «مع الخطيب في خطوطه العريضة»، «أمان الأمّة من الضّلال و الاختلاف» و «صوت الحقّ و دعوة الصّدق») در نظر داشته، مسائل مربوط به الهیات و صفات خدا را از مهم‌ترین نکته‌هاى حسّاسى دانسته که به شهادت تاریخ باعث فتنه‌ها و خون‌ریزی‌ها و جنگ‌ها و دستاویز سیاست‌ها گردید و منجر به ضعف مسلمین و تشتّت و تفرّق و مذاهب مختلف شد و تا امروز هم باقى است. به نظر او، در این منازعات و مجادلات، بى‌شک کلام امیرالمؤمنین(ع) بهترین حاکم و قاطع‌ترین وسیله حلِّ اختلاف است و اگر همه به آن حضرت رجوع نمایند، مشکل حلّ می‌شود[۱].
نویسنده در نظر داشته که ضمن بحث از افعال الهى، مسائل دیگر مثل امامت و معاد، قضا و قَدَر و امر بین امرین را نیز با الهام از نهج‌البلاغه مطرح کند، ولی به جهت کمبود فرصت و اشتغال به تألیفات و امور دیگر موفق نشده است[۲].
در این کتاب آمده است: مسئله آفرینش صُوَر، از بزرگ‌ترین مسائل جهان‌شناسى بشمار مى‌آید و اندیشه در آن، از مهم‌ترین کلاس‌هاى معرفت‌اندوزى و خداشناسى است که هم در قرآن مجید و هم در نهج‌البلاغه و هم در احادیث شریفه دیگر به آن توجّه کامل شده است[۳].
نگارنده خوش‌ذوق در این اثر، افزون بر آیات و روایات و سخنان اندیشمندان، از اشعار فارسی و عربی نیز برای توضیح مقصودش استفاده کرده است[۴].
صافی گلپایگانی نوشته است: امامان، زمامداران الهى امور خلقند و کسى داخل بهشت نمى‌شود مگر آنکه امامان و حکام الهى را بشناسد وامامان، اورا بشناسند (یعنى به ایمان و ولایت ولات الهى) و کسى داخل آتش نگردد مگر آنکه امامان را انکار کند و امامان او را انکار نمایند و مَثَل امامان، مَثَل ستارگان آسمان است؛ هر زمان ستاره‌اى غروب کند، ستاره دیگر طالع مى‌گردد[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مؤلف و متن کتاب.