طاعتی، عبدالعلی

عبدالعلی طاعتی (۱۲۹۷-1357ش)، نویسنده، شاعر، استاد ادبیات دانشگاه تهران، خبرنگار روزنامه و از همکاران دهخدا در گردآوری «لغت‌نامه».

طاعتی، عبدالعلی
نام کامل	عبدالعلی طاعتی
نام پدر	اسماعیل
ولادت	۱۲۹۷ش
محل تولد	رشت، ایران
رحلت	۲۲ شهریورماه سال ۱۳۵۷ش
مدفن	تهران
خویشاوندان	غلامرضا طاعتی
پیشه	نویسنده، شاعر، استاد ادبیات دانشگاه تهران
منصب	استاد ادبیات دانشگاه تهران، خبرنگار روزنامه و از همکاران دهخدا در گردآوری «لغت‌نامه»

ولادت

او فرزند اسماعیل است که در سال ۱۲۹۷ در رشت به دنیا آمد. وی برادر کوچک‌تر غلامرضا طاعتی، صاحب کتاب‌فروشی طاعتی بود.

تحصیلات

عبدالعلی دوره ابتدایی و متوسطه را در زادگاهش به پایان رساند، سپس به تهران آمد. در تهران به دنبال تشویق‌های استاد نامدار خویش «ملک‌الشعرای بهار» موفق به اخذ لیسانس از دانشکده زبان و ادبیات فارسی شد.

بعد از فارغ‌التحصیلی، چند سالی را در زادگاه خویش و نیز در تهران به تدریس پرداخت.

وی مدتی اشعار خود را در روزنامه‌ها و جراید به چاپ رسانید و مدتی نیز سردبیری روزنامه «سازمان» را به‌عهده داشت.

طاعتی با مرحوم «علی‌اکبر دهخدا» در کار جمع‌آوری و تدوین لغت‌نامه بزرگ دهخدا همکاری می‌کرد و همگام با آن، دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی را در دانشکده ادبیات تهران به پایان رسانید.

از دیگر فعالیت‌های پژوهشی طاعتی، تصحیح لغت‌نامه «صحاح الفرس» است که به‌شایستگی تمام آن را آراسته است. این اثر پس از «لغت فرس» کهن‌ترین واژه‌نامه فارسی است که در سال ۱۳۴۱ به‌عنوان کتاب برگزیده سال معرفی شد.

طاعتی همچنین مؤسس کتاب‌فروشی طاعتی رشت بود که هم‌زمان با افتتاح کتابخانه ملی در این شهر در سال ۱۳۱۳ شروع به کار کرد.

وفات

عبدالعلی طاعتی پس از عمری تلاش و پژوهش در زمینه‌های ادبی و فرهنگی، سرانجام در ۲۲ شهریورماه سال ۱۳۵۷ش در تهران درگذشت.

آثار

1. رساله «دین‌داری دکان‌داری نیست»؛
2. دفاع استالینگراد؛
3. حدیث سعدی؛
4. گفتارهای دیگر؛
5. دیوان شعر.

منابع مقاله

1. خبرگزاری شبستان، میراث «عبدالعلی طاعتی» در لغت‌نامه دهخدا، 22 شهریور ۱۳۹۹
2. دوران خبر، نخستین پیش‌بینی درباره آینده هوشنگ ابتهاج
3. مجله ویستا، عبدالعلی طاعتی رشتی

وابسته‌ها

صحاح الفرس