شیروانی، زین‌العابدین
زین‌العابدین شیروانى (۱۱۹۴- ۱۲۵۳ق)، معروف به مستعلى‌شاه و متخلص به «تمکین»، صوفی، شاعر، از پیران سلسلهٔ نعمت‌اللهی و قطب پس از محمدجعفر کبودرآهنگی مجذوب علیشاه
| نام | شیروانی، زین‌العابدین بن اسکندر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | تمکین
م‍س‍ت‍ع‍ل‍ی ش‍اه |
| نام پدر | اسکندر |
| متولد | 1194ق |
| محل تولد | شماخى از شهرهاى قفقاز |
| رحلت | 1253 ق |
| اساتید | سید علی صاحب ریاض |
| برخی آثار | ریاض السیاحة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE03392AUTHORCODE |
ولادت
پسر ملااسکندر، از عارفان و درویشان نعمت‌اللهى است که خود مرشد و پیشواى جماعتى از معاریف این فرقه بوده و به گفته خویش، در نیمه شعبان 1194ق، در شماخى، از شهرهاى قفقاز، متولد شد.
در 6 ماهگى پدرش با خانواده به کربلا کوچ نموده‌اند.
تحصیلات
تا سن 17 سالگى به تعلیم علوم مقدماتی و دینی مشغول بود و از جمله در حوزه درس آقا باقر بهبهانی و سید علی صاحب ریاض استفاده کرد و با مجذوب‌علیشاه همدانی آشنا شد و هم در آنجا دست ارادت به معصوم‌علیشاه دکنی و نور علیشاه اصفهانی داد و به سلک درویشان نعمت اللهی درآمد.
و بعد از آن در کشورهایى از قبیل ایران، مصر، شام، حجاز، عثمانى، هند، افغانستان، کشمیر، بدخشان، ترکستان، ماوراءالنهر و غیره سیاحت کرده و با طایفه‌هاى مختلف معاشرت داشته و دیده‌ها و شنیده‌هاى خود را با مطالب متفرقه تاریخى و روایت‌ها نقل کرده و در ضمن، از شرح حال بعضى عالمان، عارفان، حکیمان و شاعران سخن به میان آورده است.
وفات
وى در سال 1253 وفات نمود.
آثار
- بستان السیاحة؛
- ریاض السیاحة؛
- حدایق السیاحة.