اشرف‌زاده، رضا

نام	اشرف‌زاده، رضا
نام‎های دیگر
نام پدر
متولد	1321ش
محل تولد	شهر بم
رحلت
اساتید
برخی آثار	پیغام اهل راز: شرح 60 غزل از حافظ شیرازی بر اساس دیوان حافظ چاپ قزوینی راز خلوتیان: شرح گزیده غزلیات حافظ فرهنگ نوادر لغات و ترکیبات و تعبیرات آثار عطار نیشابوری تجلی رمز و روایت در شعر عطار نیشابوری فرهنگ کاربرد آیات و روایات در اشعار «شیخ فرید الدین عطار نیشابوری»
کد مؤلف	AUTHORCODE00682AUTHORCODE

رضا اشرف‌زاده (متولد1321ش)، از دانش‌آموختگان فرهیخته، معلم نمونه، استاد دانشگاه، صاحب کتب و مقالات متعدد، غالبا در زمینه ادبیات.

ولادت

اشرف‌زاده، در سال 1321ش، در شهر بم به دنیا آمد.

تحصیل و مشاغل

او دوران ابتدایی را در مدرسه فردوسی و دوران متوسطه را در مدرسه امیری شهر بم گذراند. سپس به دانش‌سرای مقدماتی کرمان رفت و با کسب رتبه اول فارغ‌التحصیل شد، ولی به دلیل مشکلاتی، موفق به ادامه تحصیل نشد و به تدریس در روستای سرآسیاب کرمان پرداخت و چند سال نیز مدیریت مدارس همان روستا را برعهده گرفت. سال 1346ش به شهر کرمان منتقل شد و مدیریت دبستان عباس صباحی را پذیرفت. سال 1349ش به مشهد رفت و در ضمن تدریس، به ادامه تحصیل در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه فردوسی پرداخت. سال 1352، دوره لیسانس و سال 1356، دوره فوق لیسانس و سال 1358ش، دوره دکترا را به پایان برد. او که در همه دوره‌های تحصیلی شاگرد اول بود، افزون بر مدارس راهنمایی و دبیرستان، در مراکز آموزش ضمن خدمت و دانشگاه فردوسی نیز تدریس می‌کرد. وی همچنین از سال 1358 تا 1374 نیز در مراکز تربیت معلم مشهد به تدریس پرداخت و از سال 1364 هم با دانشگاه آزاد اسلامی همکاری می‌کرد و پس از بازنشستگی، به معاونت آموزشی همان دانشگاه منصوب شد.

او در سال 1370 و 1372ش، از طرف تربیت معلم و در سال 1376ش، از سوی دانشگاه آزاد اسلامی به‌عنوان معلم نمونه انتخاب شد.

وی در حدود 34 سال در آموزش‌وپرورش خدمت کرده است.

آثار

ایشان کتاب‌های متعددی را تصحیح و تألیف کرده است، از جمله:

‌معانی و بیان (با همکاری دکتر سیّد محمد علوی مقدم)؛
‌قصه طوطی جان؛
‌رنج‌نامه زندانی نای و مرنج (شرح گزیده اشعار مسعود سعد سلمان)؛
‌برگزیده اخلاق ناصری؛
‌تصحیح، تعلیق و توضیح «المستخلص في ترجمان القرآن»، نوشته محمد بن محمد بن نصر بخاری (با همکاری دکتر سیّد محمد علوی مقدم)؛
‌فرهنگ نوا در لغات و ترکیبات آثار عطار نیشابوری؛
‌گلشن توحید (شرح منظوم مثنوی)؛
‌پیغام اهل راز؛
‌تجلی رمز و روایت در شعر عطّار نیشابوری؛
‌جلوه‏گری‌های سحرگاهی (شرح گزیده مخزن ‏الأسرار)؛
‌داستان‏های دیوانگان در آثار عطار؛
‌فرهنگ بازیافته‌‏های ادبی از متون پیشین؛
‌فرهنگ نوادر لغات و ترکیبات آثار عطّار نیشابوری؛
‌نشان تیشه فرهاد (شیرین و فرهاد وحشی بافقی؛ نقد و تحلیل)؛
‌هفت حکایت از شیخ فریدالدین عطار نیشابوری؛
‌فارسی عمومی؛
‌کلاه بی‏سران (شرح گزیده مصیبت‏نامه)؛
‌سرود خورشید (شرح 114 غزل دیوان شمس)؛
‌خزان و بهار قاضی محمدشریف شیرازی^[۱].