سير العباد الی المعاد

سیر العباد الی المعاد نوشته ابو المجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی (م 545ق) شاعر و عارف شهیر ایرانی منظومه‌ای است در ادبیات عرفانی با قالب مثنوی که شرح تکامل روح انسان را نشان داده و به تصحیح و توضیح مریم السادات رنجبر است.

سير العباد الي المعاد
سير العباد الی المعاد
پدیدآورانسنايي، مجدود بن آدم (نویسنده) رنجبر، مريم السادات (مصحح)
ناشرماني
مکان نشرايران - اصفهان
سال نشر1378ش.
چاپچاپ يکم
زبانفارسي
تعداد جلد1
کد کنگره

شاعر در این مثنوی، موضوعی فلسفی را با مدح ممدوح خود که او را نمونه انسان کامل می ‌داند، همراه کرده و برای بیان این مطلب، بعد از مقدمه و طرخ موضوع اصلی یعنی مراحل رشد روح، به مدح وارد شده است. [۱] او در صدد بوده تا حقیقت انسان را با توجه به زندگی مادی و سیر او توضیح دهد. [۲]

سنایی این منظومه را در سن س و سه سالگی و به منظور آشنای خود با ابو المفاخز محمد منصور سرخسی واعظ و ملقب به مفتی مشرق که او را انسانی کامل برشمرده سروده است. [۳]او در مدح مراد خود در برخی ابیات بسیار اغراق کرده است که به گونه‌ای توجیه شده است. [۴]

نوشتار حاضر مشتمل بر مثنوی سیر العباد الی المعاد به همراه شرح ابیات آن و همچنین شرح ابیات الحاقی و توضیحات به همراه دو مقدمه شرح از دو نسخه متفاوت و شرح اصطلاحات مقدمه شرح است.

مثنوی با چکامه‌ای آغاز شده که مشتمل بر خطاب رمز‌آمیزی به باد است و برای ورود به متن اصلی که نشان دهنده سیر روح به مدارج مختلف است با بیانی اندرزگونه پایان یافته است. [۵] تامل در این مثنوی این نتیجه را به دست می‌دهد این اثر آمیخته‌ای از جنبه‌های دنیایی و مذهبی است که ویژگی‌های بارز و کلی شعر تعلیمی است. [۶]

با توجه به مدحی بودن منظومه می‌توان دریافت کرد که هدف نویسنده از مطرح کردن مساله معاد و نیز ستایش مردی زاهد و عالم که از مشایخ صوفیه است تلقین برخی اصول اخلاقی و مذهبی در قالب عباراتی منسجم به خواننده است. نویسنده در این راستا تاثیر بیانی را بیش از معنای لفظی مد نظر داشته است. اشاره به موضوع معاد در این مثنوی گواه این است که شاعر به مفاهیمی توجه داشته که همگی بیان کننده وظایف اخلاقی و مذهبی انسان در این جهان است. نکته قابل توجه دیگر در این اثر گریز شاعر از سفر خیالی به مدح ممدوح است که او را به عنوان انسان کامل معرفی می‌کند. [۷]

پانویس

  1. پیشگفتار ص 1
  2. رک: همان، ص3
  3. رک: همان، ص5؛ راوندى، محمد بن على، ص 437
  4. پیشگفتار، ص 12
  5. رک: همان، ص1
  6. رک: همان، ص4
  7. رک: همان، ص3-4

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن.
  2. راوندى، محمد بن على‏. راحة الصدور و آية السرور در تاريخ آل سلجوق . محقق: اقبال، محمد. مصحح مينوى، مجتبى‏. تهران. مؤسسه انتشارات امير كبير. 1364ش. چاپ دوم.


وابسته‌ها