تهذیب البلاغة
تهذیب البلاغة تألیف عبدالهادی فضلی (۱۳۱۴ - ۱۳۹۲ش)، عالم شیعی، اهل بصره، در موضوع علم بلاغت
تهذیب البلاغة | |
---|---|
پدیدآوران | فضلی، عبدالهادی (نويسنده) حسینی، علی (محشی) |
ناشر | دار العلم |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 1387ش |
چاپ | 2 |
شابک | 978-964-9972-01-5 |
موضوع | زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ف6ت9 2038 PJ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
بلاغت در لغت، وصول و رسیدن به چیزی را گویند و در اصطلاح بلاغت را گاهی وصف کلام آورده و میگویند کلام بلیغ و زمانی وصف متکلم قرار داده و میگویند متکلم بلیغ.
بلاغت در سخن، هماهنگ بودن آن با مقتضی حال است و حال، انگیزه «زمینهها و شرایط» و برانگیزنده گوینده است برای اینکه: همراه سخنی که اصل مقصودش را میرساند، ویژگی و پیرایهای را نیز رعایت کند.
نویسنده پس از بیان عناصر بلاغت یا سبکها و شیوههای ادبی[۱]، شرایط و بایستههای بلاغت را بیان نموده[۲] و اقسام سبکها و شیوههای ادبی را ذکر نموده است.[۳]
ایشان در ادامه کتاب را به چهار بخش جداگانه تقسیم کرده است. در بخش اول درباره علم معانی سخن گفته است.[۴]، ایشان علم معانی را علمی میداند که در آن از سبکها و شیوههای هماهنگی الفاظ درخور مقام و مناسب حال، بحث و گفتگو میشود.[۵] کلام و تقسیمات مرکب[۶]، احکام مسندالیه[۷]، احکام مسند[۸]، احکام قیود یا متعلقات فعل[۹]، تقسیم اسناد[۱۰] از دیگر قسمتهای این بخش است.
بخش دوم کتاب