اصول ادبیات یا خودآموز سیوطی

اصول ادبیات یا خود آموز سیوطی، عنوان کتابی است 2 جلدی به زبان فارسی از شمس‌الهدی، محمدرضا شالچیان در ترجمه و شرح کتاب البهجة المرضیة (شرح سیوطی بر الفیه ابن مالک).

اصول ادبیات، یا، خود آموز سیوطی
اصول ادبیات یا خودآموز سیوطی
پدیدآورانشالچیان، محمدرضا (شارح)

ابن مالک، محمد بن عبدالله (نویسنده)

سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر (نویسنده)
عنوان‌های دیگرخود آموز سیوطی

الفيه. شرح

البهجه المرضيه في شرح الالفيه. شرح
ناشرمؤسسه نشر معارف و کتب [مؤسسه نشر معارف و کتب]
مکان نشرایران - تهران
سال نشر[--13]
چاپچاپ یکم
موضوعزبان عربی - نحو

ابن مالک، محمد بن عبد الله، 600؟ - 672ق. الفیه - نقد و تفسیر

سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، 849 - 911ق. البهجه المرضيه في شرح الفيه - نقد و تفسیر
زبانفارسی
تعداد جلد2
کد کنگره
‏‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ ‎‏الف‎‏70255‎‏ / 6151 ‏PJ‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

به گواهی تمام دانشمندان ادبیات عرب کتاب سیوطی در شرح ابیات الفیه ابن مالک که «البهجة المرضیة» نام دارد، از بهترین کتاب‌هایی است که از خامه علمای علوم ادبی تراوش کرده و همواره مطمح نظر دانش‌پژوهان بوده است تا جایی که ازبرداشتن اشعار سلیس و متین آن نشانه آگاهی کامل از علم نحو شمرده شده و در هر مجلس و محفل که مشکل نحوی دیدگان را به خود جلب می‌کرده، راه ‌حل آن تذکر یکی از اشعار مربوطه بوده است.

این کتاب نفیس که یکی از محکم‌ترین متون قواعد عرب است، به همت محمدرضا شالچیان از عربی ترجمه شده و جامه زیبای فارسی پوشیده است. مؤلف در این اثر کوشیده که علاوه بر ترجمه، به شرح محتوای آن پرداخته و این کتاب مزایای دیگری را به‌همراه داشته باشد[۱].

درهرحال با توجه به اینکه کتاب سیوطی از جمله کتاب‌هایی است که طلاب علوم دینی اغلب در پایه دوم برای آموزش ادبیات عرب به خواندن آن مشغول می‌شوند، این کتاب بیشترین استفاده را برای آنان دارد؛ چراکه در این پایه هنوز ادبیات عرب آنان قوی نشده و ترجمه فارسی این کتاب می‌تواند کمک درخوری به آنان بنماید.

شیوه نویسنده در ترجمه و شرح مطالب این‌گونه است که بخشی از متن عربی را آورده و سپس در ادامه به بیان ترجمه فارسی و شرح آن می‌پردازد و سپس در ادامه به سراغ بخش بعدی می‌رود[۲].

وی از ابتدای کتاب سیوطی تا انتهای آن را شرح و ترجمه کرده است؛ جلد اول از ابتدا تا مبحث مستثی را شامل می‌شود و جلد دوم از باب الحال تا آخر کتاب را.

پانویس

  1. ر.ک: آغاز کتاب، ج1، ص2
  2. ر.ک: متن کتاب، همان، ص23

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها