رسائل الخراز
رسائل الخراز مشتمل بر پنج رساله عربی ابوسعید احمد بن عیسی خراز (درگذشته 380/286ق) است. خراز از جمله صوفیه قرن سوم هجری که او را «لسان التصوف» نیز خوانده‌اند.[۱]. این اثر با مقدمه قاسم سامرایی منتشر شده است.
| رسائل الخراز | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابوسعید خراز، احمد بن عیسی (نویسنده) سامرایی، قاسم (محقق) |
| ناشر | المجمع العلمي العراقي |
| مکان نشر | عراق - بغداد |
| سال نشر | 1387ق. = 1967م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /خ4ک2 / 289 BP |
کتاب مشتمل بر دو جزء است: جزء اول حاوی سه رساله (الصفاء، الضیاء، و الکشف و البیان) است. جزء دوم نیز حاوی دو رساله (الفراغ و الحقائق) است. .[۲].
بسیاری از نویسندگان صوفیه به پرشمار بودن آثار خراز اشاره کرده‌اند، اما ظاهراً اندکی از آنها باقی مانده است که از آن میان کتاب الصفات (الصفاء) [۳] در تحلیل تجربه قرب الی الله؛ کتاب الضیاء در شرح مراتب اهل‌الله که در آن برای واصلان، هفت مرتبه تعریف کرده، و به شرح هر یک پرداخته است؛ کتاب الکشف و البیان در بیان رابطه نبی و ولی؛ کتاب الفراغ در توضیح ویژگی‌های تجربه عرفانی؛ و کتاب الحقایق در توضیح برخی از اصطلاحات صوفیانه، همگی با عنوان کلی کتاب الشیخ سعید الخراز فی علم الاشارات نخست توسط احمد آتش شناسایی و معرفی شد و سپس (در کتاب حاضر) توسط قاسم سامرایی در ۱۹۶۷م در بغداد به چاپ رسید.[۴].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب.
- اقبالی، آزاده، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، ج 22، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1394.