مصری، أبذی
| نام | مصری، أبذی |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13040AUTHORCODE |
شهاب‌الدین احمد بن محمد ابذی(حدود 800-860 ق) از فقهای مالکی مذهب و علمای نحو و منطق و دارای آثار در این زمینه.
زندگینامه
نام کاملش شهاب الدین احمد بن محمد بن محمد بن عبدالرحمن بن علی بجائی أُبَّذی مصری است و سه لقب اخیر در نامش نسبت او به موطن اصلیش را نشان می‌دهد یعنی «بجایة» که از شهرهای الجزایر است و ابذة که شهری است در اندلس و سپس مصر که محل استقرارش بوده است. او مانند اکثر مغربیان، مالکی مذهب بود.
هیچیک از تراجم‌نویسان _در عین کم بودنشان_ سال تولد او را ذکر نکرده‌اند؛ هرچند استنباط آن با استفاده از کلام سخاوی که درباره او گفته «و لم یزل علی وجاهته فی العلم و... مات فی رمضان سنة ستین و ثمانمائة بالقاهرة» که سال وفاتش را را 860 دانسته، و افزودن این کلام به کلام دیگرش در جای دیگر که سن او را حدود 60 سال دانسته و گفته «و قد جاوز الستین ظنّا» می‌توان سال تولد او را حدود 800 یا کمی قبل از آن دانست.[۱]
اطلاعات علمی
ا ز اساتید او هستند:
- ابو عبدالله محمد بن یحیی بن عبدالله بیوسقی بجایی.
- ابن حجر عسقلانی.
- ابن خَضِر صالحی.
- ابوالبرکات قاضی الاقالیم عزّ مقدسی.
- شمس قایاتی.
- ابن قدید.
- قمّاح اندلسی.
- جمال کازرونی
و از شاگردانش افراد زیر را می توان برشمرد:
- سخاوی
- ابن تنسی مالکی.
- ابن صیرفی.
- زکریای انصاری.
- سدرشی قاهری حنبلی سعدنی.
- ابن مُزهِر.
- مَکّینی.
از مؤلفاتش نیز موارد زیر را می‌توان برشمرد
- بیان کشف الالفاظ التی لابد للفقیه من معرفتها.
- حدود النحو.
- شرح ایساغوجی (در منطق) .[۲]
پانویس
منبع مقاله
مصري، أبذي، الحدود النحویة، مکتبة الآداب، قاهره، 1428ق./ 2007م.