مثنوی هفت اورنگ

مثنوی هفت اورنگ، اثر نورالدین عبدالرحمان بن احمد جامی خراسانی (817-898ق)، یکی از آثار منظوم اوست که از هفت بخش تشکیل شده و با تصحیح آقا مرتضی مدرس گیلانی منتشر شده است. این اثر، سرشار از قصه‌ها و داستان‌های تعلیمی و تمثیلی است که مفاهیم عرفانی را در قالب تمثیل و داستان، از زبان انسان‌ها و شخصیت‌های حیوانی، روایت کرده است.

مثنوی هفت اورنگ
مثنوی هفت اورنگ
پدیدآورانجامی، عبدالرحمن (نویسنده) مدرس گیلانی، مرتضی (مصحح)
عنوان‌های دیگرهفت اورنگ
ناشراهورا
مکان نشرایران - تهران
سال نشر1385ش.
چاپچاپ یکم
شابک964-7316-22-4
موضوعشعر فارسی - قرن 9ق.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏1385 / 5697 ‏PIR‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

این کتاب، دارای هفت مثنوی به شرح ذیل است:

  1. مثنوی سلسله الذهب، در معارف و اخلاق که دارای سه دفتر است.
  2. مثنوی سلامان و آبسال که به نام امیر یعقوب ترکمان آق قوینلو سروده شده است.
  3. مثنوی تحفة الابرار که به شیوه مخزن الاسرار و مطمع الانوار نظامی و امیر خسرو دهلوی و به نام خواجه ناصرالدین عبیدالله نقشبندی شیخ سلوک آن عصر، معروف به خواجه احرار به نظم آمده است.
  4. مثنوی سبحة الابرار که در کتاب حاضر، سهوا عنوان سبحة الاسرار چاپ شده است. این مثنوی، درباره مطالب اخلاقی است.
  5. مثنوی یوسف و زلیخا که منظومه‌ای است عاشقانه.
  6. مثنوی لیلی و مجنون.
  7. مثنوی خردنامه اسکندر، در نصایح حکمای یونانی و مطالب حکمت عملی، که به شیوه اسکندرنامه نظامی گنجوی نوشته شده است[۱].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه، صفحه بیست‌وهفت - سی‌وچهار

منابع مقاله

مقدمه مصحح.


وابسته‌ها