علوان، عبدالله بن ناصح
عبدالله بن ناصح علوان (1928-1987م)، عالم، فقیه، مربی و واعظ بزرگ سوری.
| علوان، عبدالله بن ناصح | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عبدالله بن ناصح علوان |
| ولادت | 1928م |
| محل تولد | شهر حلب، سوریه |
| محل زندگی |  سوریه |
| رحلت | 29 اوت 1987م |
| پیشه | نویسنده |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | دکترا |
ولادت
در سال 1928م در محله قاضی عسکر در حلب سوریه در خاندانی پارسا به دنیا آمد.[۱]
تحصیلات
- پس از پایان تحصیلات ابتدایی، تحصیل علوم شرعی در دبیرستان شرعیه؛
2. اخذ مدرک متوسطه شرعی در سال 1949م؛
3. اخذ گواهی کارشناسی در سال 1952م از دانشکده اصول دین دانشگاه الازهر؛
4. اخذ مدرک کارشناسی ارشد در سال 1954م از همان دانشگاه؛
5. اخذ مدرک دکترا از دانشگاه سند پاکستان.
فعالیت‌ها
- معلم تعلیم و تربیت اسلامی در مدارس متوسطه حلب از سال 1954؛
- تدریس دروس فقه و سیره به‌صورت دوره‌ای در مسجد عمر بن عبدالعزیز؛
- استاد گروه مطالعات اسلامی دانشگاه ملک عبدالعزیز جده، از سال 1401ق تا آخر عمر.[۲]
وفات
وی پس از یک دوره بیماری طولانی در بازگشت از پاکستان درگذشت و در ساعت نه‌ونیم صبح روز شنبه پنجم محرم‌الحرام سال 1408ق برابر با 29 اوت 1987م در جده، در بیمارستان ملک عبدالعزیز درگذشت.[۳]
آثار
ایشان دارای آثاری متعدد و متنوع است، از جمله:
- آداب الخطبة و الزفاف و حقوق الزوجین؛
- أحکام الزکاة على ضوء المذاهب الأربعة؛
- أفعال الإنسان بین الجبر و الاختیار؛
- إلى کل أب غیور یؤمن بالله؛
- إلى ورثة الأنبیاء و الدعاة إلى الله؛
- الأخوة الإسلامیة؛
- الإسلام شریعة الزمان و المکان؛
- الإسلام و الجنس؛
- الإسلام و الحب؛
- الإسلام و القضیة الفلسطینیة؛
و...[۴]
پانویس