أربع رسائل في التصوف
أربع رسائل في التصوف، مجموعه‌ای است از چهار رساله خطی نادر از ابوالقاسم قشیری که توسط قاسم سامرایی تحقیق و منتشر شده است.
| أربع رسائل فی التصوف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قشیری، عبدالکریم بن هوازن (نویسنده) سامرایی، قاسم (محقق) |
| ناشر | دار الوراق للنشر |
| مکان نشر | انگلیس - لندن |
| سال نشر | 2008م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
رسائل گردآوری‌شده در کتاب، به‌ترتیب عبارتند از:
- «کتاب مختصر فی التوبة»: رساله‌ای است کوتاه و مختصر که در آن، از حقیقت توبه، صفات توبه‌کننده، ندامت و پشیمانی در توبه، نشانه‌های قبول توبه، شکستن توبه و توبه مجدد و توبه محبین، بحث شده است[۱].
- «کتاب عبارات الصوفیة و معانیها»: رساله‌ای است مشتمل بر شرح و توضیح نودوهشت کلمه و اصطلاح صوفیانه‌ای که متصوفه در کتاب‌ها و رسائل خویش، از آنها استفاده می‌کنند. قشیری در شرح و توضیح این اصطلاحات، از کتاب «اللمع» سراج طوسی، بهره برده است[۲].
- «کتاب منثور الخطاب فی مشهور الأبواب»: این رساله را اسماعیل بغدادی در «هدیة العارفین»، در ضمن تألیفات قشیری برشمرده است؛ درحالی‌که ابن خلکان، سبکی و سیوطی، در هنگام ذکر آثار قشیری، نامی از آن نبرده‌اند[۳]. از جمله موضوعات مطرح‌شده در این رساله، عبارتند از: توبه، انابه، قناعت، ورع، زهد، توکل، صبر، شکر، ذکر، فکر، عبودیت، مجاهدت، گریه، دعا، تواضع و...[۴].
- «القصیدة الصوفیة»: قصیده‌ای است در سی‌ونه بیت که قشیری در ضمن آنها، به بیان عقاید اشاعره پرداخته است[۵].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.