علوان، عبدالله بن ناصح
عبدالله بن ناصح علوان (1928-1987م)، عالم، فقیه، مربی و واعظ بزرگ سوری
| علوان، عبدالله بن ناصح | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عبدالله بن ناصح علوان |
| ولادت | 1928م |
| محل تولد | شهر حلب، سوریه |
| محل زندگی |  سوریه |
| رحلت | 29 اوت 1987م |
| پیشه | نویسنده |
| اطلاعات علمی | |
| درجه علمی | دکترا |
ولادت
در سال 1928م در محله قاضی عسکر در حلب سوریه در خاندانی پارسا به دنیا آمد، نسبش به علی زین‌العابدین بن حسین بن علی بن ابی‌طالب علیهم‌السلام می‌رسید.[۱]
تحصیلات
او زیر سایه پدر خویش سعید علوان تربیت یافت. مردم حلب و مناطق دیگر برای معالجه نزد پدر او می‌رفتند. پدرش دکتر و دارو ساز بود و مردم را با گیاهان و مرهم ها درمان می‌کرد.
پس از پایان تحصیلات ابتدایی، تحصیلات علوم شرعی را در دبیرستان شرعیه آغاز کرد. که در آن زمان به دلیل نام سازنده آن خسرو پاشا به خسرویه معروف بود.
وی در سال 1949م مدرک متوسطه شرعی گرفت و در سال 1952م از دانشکده اصول دین دانشگاه الازهر مصر گواهی کارشناسی و در سال 1954م مدرک کارشناسی ارشد خویش را از این دانشگاه دریافت نمود.
وی در سال 1954م در دوران ریاست جمهوری جمال عبدالناصر در مصر دستگیر گردید و نتوانست تحصیلات عالیه خود را در مصر به پایان برساند.
او پس از مدتی دکترای خود را از دانشگاه سند پاکستان با عنوان فقه الدعوة و الداعیة دریافت نمود.
شیخ عبدالله از سال 1954 با عنوان معلم تعلیم و تربیت اسلامی در مدارس متوسطه حلب به کار مشغول شد. او همچنین با افکار الحادی که در آن دوران و در دوران اتحاد سوریه و مصر ظاهر شده بود به مقابله پرداخت. او توانست در انتخابات منطقه خود موفق گردد که باعث ارتقای منزلتش نزد مردم شهر حلب گردید.
وی سخنوری فصیح بود و در مسجد عمر بن عبدالعزیز دروس فقه و سیره را به صورت دوره‌ای تدریس می‌کرد.
او با علمای سوریه ارتباط خوبی داشت و از شهری به شهر دیگر می‌رفت و خواستار وحدت کلمه علماء بود.
با تشدید اختلافات او در سال 1400ق/1979م. شهر حلب را ترک کرد و چند ماه در اردن اقامت گزید. سپس به عربستان سعودی رفت. او از سال 1401ق تا زمانی که درگذشت به عنوان استاد گروه مطالعات اسلامی دانشگاه ملک عبدالعزیز جده مشغول به کار بود.[۲]
وفات
وی پس از یک دوره بیماری طولانی در بازگشت از پاکستان درگذشت و در ساعت نه و نیم صبح روز شنبه پنجم محرم الحرام سال 1408ق برابر با 29 اوت 1987م در جده، بیمارستان ملک عبدالعزیز درگذشت.[۳]
آثار
- آداب الخطبة والزفاف وحقوق الزوجین
- أحکام الزکاة على ضوء المذاهب الأربعة
- أخلاقیة الداعیة
- أفعال الإنسان بین الجبر والاختیار
- إلى کل أب غیور یؤمن بالله
- إلى ورثة الأنبیاء والدعاة إلى الله
- الأخوة الإسلامیة
- الإسلام شریعة الزمان والمکان
- الإسلام والجنس
- الإسلام والحب
- الإسلام والقضیة الفلسطینیة
- التکافل الاجتماعی فی الإسلام
- الدعوة الإسلامیة والإنقاذ العالمی
- القومیة فی میزان الإسلام
- بین العمل الفردی والعمل الجماعی
- تربیة الأولاد فی الإسلام جزئین
- تعدد الزوجات فی الإسلام وحکمه تعدد زوجات النبی (صلى الله علیه وسلم)
- ثقافة الداعیة
- حتى یعلم الشباب
- حریة الاعتقاد فی الشریعة الإسلامیة
- حکم الإسلام فی التأمین
- حکم الإسلام فی وسائل الإعلام
- حین یجد المؤمن حلاوة الإیمان
- دور الشباب فی حمل رسالة الإسلام
- روحانیة الداعیة
- الشباب المسلم فی مواجهة التحدیات
- شبهات وردود حول العقیدة الربانیة وأصل الإنسان
- صفات الداعیة النفسیة
- صلاح الدین الأیوبی بطل حطین ومحرر القدس من الصلیبیین
- عقبات الزواج وطرق معالجتها على ضوء الإسلام
- عقبات فی طریق الدعاة
- فضائل رمضان وأحکامه
- فضل الدعوة والداعیة
- قصة الهدایة جزئین
- کیف یدعو الداعیة ؟
- ماذا عن الصحوة الإسلامیة فی العصر الحدیث؟
- محاضرة تکوین الشخصیة الإنسانیة فی نظر الإسلام
- محاضرة فی الشریعة الإسلامیة وفقهها ومصادرها
- معالم الحضارة فی الإسلام وأثرها فی النهضة الأوربیة
- مواقف الداعیة التعبیریة
- مسؤولیة التربیة الجنسیة
- نظام الرق فی الإسلام
- هذه الدعوة.. ما طبیعتها؟
- وجوب تبلیغ الدعوة وفضل الدعوة والداعیة[۴]
پانویس