تفسير ابن رجب الحنبلي
روائع التفسير؛ تفسير ابن رجب الحنبلي، اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن رجب حنبلی، تفسیر قرآن مأثور (قرآن به قرآن و قرآن به سنت) می‌باشد با تحقیق ابومعاذ طارق بن عوض‌الله بن محمد.
| تفسير ابن رجب الحنبلي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد (نویسنده) ابو معاذ، طارق بن عوض الله (گردآورنده) |
| عنوان‌های دیگر | روائع التفسير الجامع لتفسير الامام ابن رجب الحنبلي |
| ناشر | دار العاصمة |
| مکان نشر | عربستان - رياض |
| سال نشر | 1422ق. = 2001م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /ح9ر9 / 95/5 BP |
محقق در مقدمه خود، اهمیت کتاب حاضر را در این امور دانسته: تأویلات بدیع و تفسیرهای نیکوی آن و نیز علاقه و اهتمام ویژه ابن رجب به اینکه قرآن را در چارچوب آنچه سزاوار است قرآن با آن تفسیر شود، تفسیر نموده است؛ درحالی‌که او عالمی بااطلاعات وسیع بوده و می‌توانسته در خارج از آن چارچوب مباحث زیادی را مطرح نماید. وی بااین‌وجود و باآنکه اطلاعات وسیعی مخصوصا پیرامون مکاتب تفسیری داشته، اما به تفسیر قرآن به مأثور اکتفا نموده و در این رابطه فقط از قرآن، سنت صحیح و اقوال صحابه و تابعین و ائمه متبوع آنها، در تفسیر قرآن، بهره برده است[۱].
ویژگی تفسیری ابن رجب چنین است که در تفسیر آیات قرآن، ابتدا به خود قرآن مراجعه نموده و در صورت نیافتن مطلبی در تفسیر آن آیه، به روایات صحیح نبوی و پس از آن، به اقوال صحابه رجوع نموده و بر طبق همین سلسله مراتب، عمل نموده است. زمانی که وی تفسیری برای آیات، از قرآن، سنت و صحابه، نیافته، از اقوال تابعینی همچون مجاهد بن جبر، سعید بن جبیر، عکرمه مولی ابن عباس، عطاء بن ابی‌رباح، حسن بصری، مسورق بن اجدع، سعید بن مسیب، ابی‌عالیه، ربیع بن انس، قتاده، ضحاک بن مزاحم و سایر تابعین، بهره برده و به‌هیچ‌وجه، از تفسیر به رأی، استفاده نکرده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.