غريب الحديث في بحارالأنوار
غريب الحديث في بحار الأنوار، اثر حسین حسنی بیرجندی، کتابی است پیرامون غریب الحدیث در کتاب شریف «بحار الانوار» علامه مجلسی. منظور از«غریب الحدیث»، به آن دسته از احادیث معصومان(ع) گفته میشود که در آنها واژههایی بهکار رفته است که فهم آن برای خواننده یا شنونده سخت و مشکل مینماید. وجود چنین واژههایی در متن احادیث نادر نهتنها باعث سخت شدن فهم آن است، بلکه فهم کل حدیث را نیز مشکل میسازد. چنین احادیثی در اغلب کتب حدیثی یافت میشود[۱].
غريب الحديث في بحارالأنوار | |
---|---|
پدیدآوران | [[]] (نویسنده)
[[]] (محقق) [[]] (مترجم) |
کد کنگره | |
مؤلف در این اثر با علم و آگاهیای که درباره غریب الحدیث دارد، آنها را در «بحار الانوار» جستجو کرده و به تنظیم الفبایی آنها پرداخته و تفسیرهای مرحوم مجلسی را آورده است. البته وی تنها به تفسیرهای علامه مجلسی قناعت نکرده و در جاهایی که از ایشان تفسیری نیافته، از منابع دیگر نظیر «النهایه» ابن اثیر، «شرح واژگان» صبحی الصالح و... بهره گرفته و به شرح و تفسیر حدیث یا واژه صعب الفهم اهتمام ورزیده است[۲].
از جمله ویژگیهای کتاب، آن است که نویسنده به دنبال بررسی این امر بوده که صعب الفهم بودن غریب الحدیث، امر ذاتی کلمات و عبارات نیست، بلکه گذر زمان و نحوه رویکرد مردم و جوامع مختلف در چگونگی فهمیدن آنها تأثیر گذاشته است؛ چهبسا واژهای در عصری بهغایب قابل فهم بوده، ولی در اثر عدم استعمال، قابلیت فهم را از دست داده است و اکنون جزو غرایب حدیث شمرده میشود و بسا که حدیث و واژهای در زمانی غیر قابل فهم بوده و اکنون جزو عبارات قابل فهم درآمده است[۳].
آنچه باعث اهمیت کتاب شده، آن است که این اثر، برای پژوهشگران حدیث بسیار کارگشا بوده و مشکلات زیادی را که پیرامون اینگونه احادیث و واژگان ممکن است طرح شود، برطرف میسازد و زمینه مناسبی برای فهم دقیقتر فراهم میکند[۴].
پانویس
منابع مقاله
بینام، «غریب الحدیث فی بحار الانوار»، پایگاه مجلات تخصصی نور، کتاب ماه دین، مرداد 1379- شماره 34، به آدرس: