دیوان همایون کرمانی
دیوان همایون کرمانی، مشتمل بر شرح حال و مجموعه اشعار محمد تجربه‌کار کرمانی مشهور به همایون کرمانی (درگذشته 1358ش) است.
| دیوان همایون کرمانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | همایون کرمانی، محمد (نویسنده) اسداللهی، احمد (مصحح) |
| ناشر | مرکز کرمان شناسی |
| مکان نشر | ایران - کرمان |
| سال نشر | 1376ش |
| چاپ | یکم |
| موضوع | شعر فارسي - قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ج37 د9 / 7994 PIR |
کتاب با زندگی‌نامه و مروری بر مکتب فکری و شعری همایون و آثار او آغاز شده، با مناجات، غزلیات، رباعیات، ترکیبات نو و دوبیتی‌ها، قصائد و چکامه‌ها، مثنوی‌ها و... زینت یافته و با سنگ‌نوشته قبر او به آخر آمده است.
نخستین اصلی که در شعر همایون جلب توجه می‌کند این است که کلام منظوم او جلوه‌ای از ایمان و یقین و پایبندی به اعتقادات مذهبی است.
همچنین با سرودن مناجات معروفی برای چهارده معصوم(ع) ابراز ارادت نموده است[۱].
تصویرپردازی‌های بدیع و روح‌نواز او در توصیف حضرت زهرا(س) قابل توجه است:
| هر چند ستاره سحر بود | دلداده عالمی دگر بود[۲] |
دیوان همایون همچنین مشحون از اشعار پندآموز و عبرت‌انگیزی است که راه صحیح زندگی را به آدمی می‌نماید؛ یا اینکه در راستای تنویر افکار عمومی، جامعه را به انس بیشتر با کتاب و بالا بردن سطح فرهنگ و آگاهی‌های عمومی دعوت می‌کند.
ید طولای همایون در غزل و به‌کارگیری تشبیهات و استعارات نغز و دل‌نشین، او را سرآمد عصر خویش ساخت[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه‌ها و متن کتاب.