کتاب الضعفاء و المتروکین
الضعفاء و المتروکین، اثر ابوالفرج، عبدالرحمن بن علی بغدادی حنبلی (510-597ق)، کتابی است رجالی از نویسنده‌ای از اهل سنت که به جرح و تعدیل راویان حدیث می‌پردازد.
| کتاب الضعفاء و المتروکین | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نویسنده) قاضی، ابوالفداء عبدالله (محقق) |
| ناشر | دارالکتب العلمیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1406ق-1986م |
| چاپ | چاپ يکم |
| موضوع | ضعفا (حديث)
محدثان اهل سنت حديث - علم الرجال |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| کد کنگره | /الف2ض7 / 114/5 BP |
از ویژگی‌های نویسنده، سخت‌گیری در جرح احادیث و جعلی دانستن بسیاری از احادیث حسن و حتی صحیح است[۱].
روش نویسنده در این اثر، همچون روش ابن عدی در الکامل و ذهبی در المیزان است با این تفاوت که دو، ثقاتی که جرح مردود در شأن آنان وارد شده را آورده‌اند ولی ابن‌جوزی تنها به ضعفاء و متروکینی که قطع به ضعف آنان دارد را برشمرده است[۲].
کتاب بر اساس حروف الفباء مرتب شده که در آن ترجمه بیش از چهارصد راوی ذکر گردیده است. نویسنده سعی در اختصار کتابش داشته لذا به ذکر اسم راوی، نسب و نقل قول علماء درباره آن راوی اکتفا نموده است[۳].
در این کتاب اسماء ضعفاء و واضعین آمده که جرح آنها توسط کبار ائمه اهل سنت همچون احمد بن حنبل، یحیی بن معین، علی بن مدینی، بخاری، مسلم، ابراهیم بن یعقوب جوزجانی سعدی و... صورت می‌گیرد. ابن‌جوزی، درصورتی‌که در شأن یک راوی هم جرح و هم تعدیل آمده باشد او جرح را بر تعدیل مقدم می‌داند و آن راوی را ضعیف می‌داند.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه محقق.
- جدیدی‌نژاد، محمدرضا، دانش رجال از دیدگاه اهل سنت، قم، دارالحدیث، اول، 1381ش/1423ق.