سمعانی، احمد بن منصور
| نام | سمعانی، احمد بن محمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | سمعاني، شهابالدين ابوالقاسم احمد
شهابالدين احمد شهابالدين احمد (سمعاني) |
| نام پدر | |
| متولد | 487ق |
| محل تولد | |
| رحلت | 534ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | روح الارواح في شرح اسماء الملک الفتاح |
| کد مؤلف | AUTHORCODE20887AUTHORCODE |
شهاب‌الدین ابوالقاسم احمد بن منصور سمعانی (487-534ق)، مفتی، شاعر، اهل مناظره و وعظ و فرزند ابومظفر منصور بن عبدالجبار سمعانی (فقیه، محدث و مفسر، متوفی 489ق) و عمو و استاد ابوسعد عبدالکریم سمعانی بود.
احمد سمعانی، یکی از دانشیان و سخنوران خاندان سمعانی است، خاندانی که به قول سبکی بیشترین مردان آن به فضل و کمال، امام و دلیل روزگار خود بودند و بر همه امامان و بزرگان زمان خود به‌لحاظ فضل و دانش پیشی داشتند، نه با بخشش مال و اعمال زور[۱].
ولادت
ابوالقاسم احمد بن ابومظفر منصور سمعانی در مرو به سال 487ق زاده شد.
تحصیل
او نزد پدرش فقه آموخت و حدیث را نیز نزد ابومحمد کامکار بن عبدالرزاق ادیب و ابونصر محمد بن محمد بن محمد ماهانی و برادرش ابوبکر محمد بن منصور سمعانی، فراگرفت، سپس همراه عبدالکریم سمعانی به سرخس و در سال 529 برای خواندن صحیح مسلم به نیشابور رفت.
وفات
وی در سال 534 در مرو وفات کرد[۲].
آثار
از جمله آثار او، «روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح» است.
پانویس
منابع مقاله
- عروج‌نیا، پروانه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1394ش.
- مایل هروی نجیب، مقدمه کتاب «روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح»، تألیف احمد بن منصور سمعانی، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ دوم، 1384ش.